آره دوستم
فک کن ی فردی بود ک خیلی حس حقارت داشت بعد من همش اعتماد بنفس میدادم بهش.ولی بعدا ی جاهایی ی جوری بام برخورد کرد و حرف زد ک انگار من ی بی عرضم ک بدرد هیچی نمیخورم
قطع ارتباط کردم باش
ولی اون موقه ها اینقدددر دلم شکست ک فقط سکوت کردم
آره
آفرین! درستش اینه که آدم دلیلش رو بدونه که نکنه خودش هم کارهایی کرده که چنان واکنشی دریافت کرده و گرنه اگه آدم منش شخصیت و رفتارش جوری باشه که تنها همون یه نفر تونسته چنین کنه خب دیگه کار اون یکی در حدی نیست که کسی ببیندش!
من کلا این مدلی ام ک سعی میکنم به دیگران اعتماد بنفس بدم.ولی خیلی بد ضربه خوردم از حرفای اون آدم.چون اصلا انتظار نداشتم ازش.بعد ی چیزی ک هم ک هست من در جواب حرفاش بخام تحقیرش کنم اصلا دلم خنک نمیشه.فقط دوس دارم خودش بفهمه اینجور حرفا چقد دیگرانو نابود میکنه.
خب اگه رابطه تا اینجا پیش رفته که این اندازه به هم نزدیک شدید خب ازش می پرسیدید چه از شما دیده که اون روزها نمی دیده؟! یک پرسش از شما: آیا شما خودتون همون کسی موندید که اون روزهایی که بهش اعتماد به نفس می دادید هم بودید؟ با کس دیگه ای اونجا جور دیگه ای رفتار نکردید که ایشون یهو احساس کنه شاید یه روز با خود ایشون هم اگه پاش برسه همونجور بشید و به گونه ای از چشمش افتاده باشید یا بهتر بگم ازتون ترسیده باشه؟!
خب بهش بگید! اینجوری که بهتره ادم حرفش رو خودش مستقیم بزنه چون ممکنه اون همچنان برداشتهای بدتر و بدتری هم بکنه. تازه یه چیز دیگه هم هست. اگه دیگرانی هم باشند که همین دیدگاه رو درباره شما داشته باشند و با اون در ارتباط دیگه همه چی شاید بدتر هم بشه. پس بهتره تا اونا دست پیش نگرفتند خود شما حرف دلتون رو مستقیم بی واسطه بزنید و درستش کنید.
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
56 ثانیه پیش
56 ثانیه پیش
56 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
