اونای که وسواس داشتین بیاین لطفا

هیچوقت غصه چیزی رو پیش از اتفاق افتادنش نخور،هر اتفاقی هر زمانی افتاد اونموقع میتونه راه حل پیدا کنی،و ۹۹ درصد و ۹ صدم اتفاقاتی که نگرانش نیم هرگزززززززز اتفاق ننیفتن

من قبلا وسواس داشتم ولی آنقدر خلافش رفتار کردم و فک کردم تا خوب شدم

هم فکری هم عملی،با خودم میگفتم به درک بزار اتفاق بیفته،یا فک میکردم کثیفه بعد میگفتم خب باشه مگه همه آدما حتی اونا که کثیفه و سال تا ماه دستامونو حتی نمیخورن مردن؟نه...از منم سالمترن،همش با افکارم مبارزه میکردم و عمدا خلافش انجام میدادم،با خودم میگفتم اگه فلان اتفاق بیفته خب اونموقع هم من منفعل و فلج که نیستم ی راهکاری پیدا میکنم و نباید به استقبال بدبختی برم و از پیش واسه چیزی عزاداری کنم،مث اینه که ی کسی زنده باشی تو بشینی گریه کنی و واسش مراسم ختم بگیری،میشه؟نه...همچین کاری رو میکنی؟نهه،پس نباید واسه اتفاق نیفتاده هم غصه بخوری چون مصداق همون مثال میشه