واقعا از ته وجودم دلم گرفته
چه اوضاع بدی شده
همچی گرون همچی درهم برهم همچی بدون ثبات
اصلا نمیشه برنامه ریزی کرد
قیمتا نجومی
دغدغه خونه دار شدن مغزمو داره میخوره
چرا آخه بخاطر وضع افتضاح جامعه باید مجبور باشم یکیو که دوسش دارمو بزارم کنار
صد سالمونم بشه با این وضع نمیشه خونه خرید حتی تو شهرستان
خدایا😭
ماها کهباعشق ازدواج کردیم روزگار گردنمونو خورد کرده همش میگیم کاش ازدواج نمیکردیم....بیجاره بچم
بازم خوبه شما به خونه دار شدن فکر میکنی ....من به تنها چیزیکه فکر تمیکنم اینه خونه دار بشم مگر معجز بشه
منم نگرانم چطور شوهرم خونه بسازه و عروسی کنیم ولی میگم فقط باید صبر کرد تا درست بشه امیدوارم به خدا فقط
نمیدونم چی بگم 😔
زندگی برامون نزاشتن آخه فقط خونه نیست تو خورد و خوراکمون ونیازهای اولیه زندگی موندیم
خونه پیش کش البته ما یه خونه ۵۰ متری داریم ولی با دوتا بچه بزرگ خیلی برامون کوچیکه ولی چاره چیه باید بسوزیم وبسازیم
