بی شک،هر کدوم از ما،روزای خیلی سختُ
پر از فشار روحی رو گذروندیم...
لحظه هایی که خیلی خسته شدیم
لحظه هایی که از خودمون ناامید شدیم
لحظه هایی که نشستیم کفِ زمینُ
تا میتونستیم گریه کردیم...
به نظرم این لحظه ها
دقیقاً از همونان که یه تلنگرِ عجیب
میشن واسه پریدنامون ...
میدونی چیه؟
عیبی نداره عزیز من
سرتو بذار رو زانوهات،
هر چقدر دلت میخواد
اشکاتو سُر بده تا کفِ پاهات
تو هیچی رو از دست نمیدی
تو دوباره جوونه میزنی رفیق
چون دقیقاً همین حسّه که
از تو یه موجودِ انسانگونه تر میسازه!🪴🌸
