تا حالا دقت کردی وقتی رویابافی میکنی ، توی تصوراتت همه چی اونجوریه که تو میخوای؟! مگر نه اینکه با همون مغزی که رویا پردازی میکنی توی زندگی عادی هم تصمیم میگیری؟! خب پس چرا تو واقعیت خودتو دست کم میگیری و خودتو باور نداری؟!
وقتی موفقیت تو محدود به یه کالبدِ ، چرا تا وقت هست بهش نرسی؟! چرا این فرصتو تلف کنی!؟
انگیزه نداشتن رو بهانه نکن! انگیزه فقط برای شروع لازمه ، بقیهش پشتکاره و ایمان به خودت که جفتشون خیلی مهم تر از انگیزه هستن!
بر خلاف خیلیا که میگن قدم اول سخته ، اونو برداری بقیشم بر میداری. من میگم قدم اولو که همه میتونن بردارن ، اینکه وسط راه بخاطر موانع جا نزنی و اصرار داشته باشی به پیروزی ، شرطه... فقط اون موقعی که مرحله آخرو هم رد میکنی میتونی بگی موفق شدم...
من نمیدونم کسی بخواد آب بخوره هم یک سری فعل و انفعلات انجام میده و لیوان آب یهو تو دستش ظاهر نمیشه ، ولی وقتی پای مبارزه تا پیروزی به میون میاد ، مدعی میشن که سخت بود ، نشدنی بود! کاش می فهمیدم چرا آدما با اختیار خودشون این جملات گول زننده و بی پايه و اساس رو باور میکنن!
مشاور:شمس
