سلام بانو..🌼
روزت بخیر..
من مخالف اینم که همیشه کوتاه بیای یا همیشه آقا بالاسر و خودخواه باشی..اشتباه اولمون اینه که نمیدونیم کی و کجا کوتاه بیاییم..
اشتباه دوم ،نوع بیان آقا و خانوم هست..مثلا یه اقا میتونه به همسرش بگه:اینو جلو بقیه نپوش(با تحکم کلام )
میتونه اینطوری هم بگه .. عزیزم# خیلی زیبا شدی ولی اگه تو هم هم قبول کنی، میخوام فقط# برای من# این همه خاص باشی.
یا..
حتی تو کمک خواستن..خانومه میتونه با جیغ و دستور بگه ... بیا آشغال هارو ببر بیرون.
یا هم میتونه با مهربونی بگه..مثلا میلاد جان عزیزم# بوی زباله ها منو اذیت میکنه و آشپزخونه بوی نامطبوعی میده..(اینجا به آقاهه نگفته،خودش میاد کمک میکنه و میبره بیرون اونم با کلی مهربونی و لبخند،بدون منت..! )
پس ببین چقدر نوع بیان مهم هست..شما ها هم همدیگر رو دوست دارید ولی نمیدونید چطوری و کی بیان کنید..فداکاری میکنید ولی نمیدونید کجا..این غرور لعنتی رو اجازه ندید نقش اول زندگیتون# باشه.. مثلا شما دوست دارید براشون هرکاری کنید ولی نمیدونید کجا..اگر اون روز خونتون مینشستید و به حرفاش گوش میدادید،به اینجا نمی رسیدید(اخرش میگید باید قبول کنم انگار )..یا درباره همسرتون، شما دیروز کنارش میرید و میگید حرف بزنیم ولی ایشون با بی فکری میگند من دیگه هیچی نمیگم.
یکی میخواد برگرده بگه دیگه چی میخوای اخه؟!از این بهتر؟؟؟ این اخم برای چی، برای کی؟!#
ولی همونطور که قبلا گفتم این غرور مانع فکر کردن و تصمیم درست میشه..بنظرم به همسرت بگو این حرفا و همینطور بگو...