درخواست طلاق همسر و ناراحتی من

با سلام. من دختری هستم که حدودا ده ماهی میشه عقد کردم متاسفانه نامزدم به خاطر یه بحث کوچیک که بینمون افتاد تقاضای طلاق کرد و الان در حال جدایی هستیم فکر میکنم ایشون مشکل ذهنی دارن یعنی یه مسیله کوچک رو اینقدر تو ذهنشون بالا پایین میکنن که از طرف متنفر میشن و همچنین غرور خیلی زیادشون باعث شده اصلا کوتاه نمیان ناگفته نماند که با خانواده خودشون هم همینطورن یعنی با کوچکترین بحث با برادر میگن اون دیگه برادرم نیست  و مطمئنا اگه میشد خانواده رو طلاق داد تا به حال اینکار رو کرده بودن متاسفانه ایشون کودکی بسیار بدی داشتن و فرزند طلاق هستن و پدرشون دو بار طلاق گرفته و الان با زن سومی دارن زندگی میکنن ایشون از مادر اول هستن که من بعدها شنیدم ایشون هم مشکل داشتن از نظر روحی البته نمی‌دونم صحت داره یا نه و اگه صحت داشته باشه از مادرشان ممکنه به ارث رسیده. اینقدر یکی از فامیل های نزدیکمون ازش تعریف کردن و گفتن تو خونه خودم بزرگ شده که بدون شناخت کافی باهاشون عقد کردم به خیال اینکه چون ایشون زندگی سختی داشتن قدر زندگی رو می‌دونن ولی الان میبینم واقعا مشکل روحی و روانی دارن و کوچکترین بی تفاوتی رو بدترین اهانت می‌دونن ما دو شهر دور از هم زندگی میکنیم ایشون تا وقتی پیششم منو نمیرنجونه یا اگه هم برنجونه از دلم در میاره ولی وقتی ازش دورم اصلا براش مهم نیست از لحاظ جنسی هم سرد هستن و فوق العاده بی عاطفه بیشتر تو خودشونن الان هفت ماه هست از هم خبری نداریم و منتظر اظهاریه دادگاه و ایشون کوچکترین قدمی برای داشتنم برنداشتن نه پیامک نه زنگ، حتی شنیدم که پیش بقیه کلی ازم تعریف میکنن و گفتن انشالله یه شوهر خوب گیرش بیاد من نمیتونم باهاش ازدواج کنم!فوق العاده از این که اداره زندگیم دست خودم نیست ناراحت و افسرده ام و متاسفانه به نامزدم وابسته آیا با این وضعیتم طلاق آخرین راه هست؟