نارضایتی از خود

سلام عزیزم، برای یک زن این لحظات و افکار و احساس های ارزشمند نبودن و کافی نبودن  بسیار پر فشار هست واین فشار و غم و همچنین خشمی که نسبت به خودت داری باعث شده که گریه های زودهنگام داشته باشی ، بهتره فرصتهایی برای خودت در نظر بگیری و تو اون مثلا نیم ساعت بشینی و حسابی گریه کنی و اجازه بدی این احساس جاری بشه و سرکوبش نکنی، حتما میدونی که کمک گرفتن از مشاور وروانشناس میتونه بسیار بهت کمک کنه تا هیجانهانها و افکارت رو سر و سامون بدی، من مطالبی برات مینویسم که کمک حالت باشه ولی به انداره جلسه مشاوره نمیتونه کار بکنه .
شرح حالی که گفتی نشانه ورود تو به  نیمه دوم عمر هست، نیمه ای که برمیگردی به عقب نگاه میکنی و اگه دست آوردی مثل شغل و جایگاه اجتماعی، تحصیلات، ثروت و دارایی، ازدواج و بچه و غیره داشته باشی شروع میکنی به بررسیشون که آیا اینها همون چیزهایی بوده که در زندگیت میخواستی بهش برسی؟ آیا کافیه؟ میتونستی بهتر ازین بشی؟ و اگه هم دست آوردی نباشه مخصوصا اون دست آوردی که خانواده یا محیط تو تاییدش بکنن سرزنش ها شروع میشه که تو هیچی نشدی و لیاقت نداری و.... درواقع اتفاقی که میفته اینه که در نیمه دوم که معنای روانی داره نه معنای تقویمی (یعنی یکی مثلا 40 سالگی ممکنه نیمه دوم عمر براش محسوب بشه) و معمولا از 30 سالگی به بعد هست، ما به راهی که تا حالا پیمودیم خیره میشیم و اونو ارزیابی میکنیم، حالا چند نکته اینجا مطرح میشه اولیش اینکه تو 8 ساله ازدواج کردی و ایجاد یک رابطه و تجربه ی یک رابطه از دست آوردهای مهم و همچنین از فاکتورهای ثروت و موفقیت در جهان محسوب میشه ، پس به نظر میاد احتمالا در دیدن توانمندیهات دچار خطای شناختی هستی و کم برآوردشون میکنی مثلا ممکنه بگی خانه داری بی ارزش و بیخودیه و اصلا کار حساب نمیشه!
تو در یک سن عالی هستی و فرصت عالی برای ساختن موفقیت و زندگی که در اون احساس خوشبختی بکنی داری اینکه رشته ای خوندی که در اون تبحر نداری و کاری هم نمیکنی باید بررسی بشه که چرا کامپیوتر و انتخاب کردی؟ با توجه به سن شما که دهه 60 هستین احتمال داره تو تب انتخاب کنکور که اون زمان مهندسی بسیار داغ بود و تفریبا بیشتر والین میخواستن بچه هاشون دکتر یا مهندس بشوند افتاده باشین پس اگه الان ازش چیزی نمیدونی کاملا طبیعه، چون انتخاب بالغانه خودت نبوده! پاسخ به این پرسش میتونه سر نخ خوبی برای پیدا کردن بخشی از دلایل حال بد امروزت باشه
رابطه با همسرت هم باید بررسی بشه ، از این توضیحات من فکر میکنم احتمالا بخشی از مسله به علت استرس های ناباروری هم باشه 
اگه موضوعات به زمان قبل از اقدام برای بارداری برمیگرده پس جای این پرسش هست که قبل از ترمیم رابطه اتون چگونه شده که قصد بارداری دارید؟
بچه ها قبل از هر چیز به دو آغوش گرم که با هم هماهنگ و صمیمی باشند نیاز دارند. و رابطه همیشه حاصل فعالیت دو نفر که شبیه به هم نیستند هست یعنی "درک کردن"  اساسا یعنی احترام گذاشتن و پذیرفتن تفاوتهای همدیگر به شکلی که هر دو بیشترین دست یابی به خواسته ها رو بتوانند داشته باشند.
در مورد بچه دار نشدن حتما میدونی که نازایی بدون علت این روزها داره شایع میشه و این پدیده  دلایل متفاوتی داره از نظر فیزیولوژیک یک متخصص این حوزه میتونه در موردش صحبت کنه من از منظر روانی کمی اونو بررسی میکنم :
در آغاز این خبر که باردار نمیشید هر دو زوج مضطرب خواهند کرد و بنا براین نياز به درك و حمايت ديگری پيدا می كنند و رابطه زوجين از چند جهت تحت تاثير قرار مي گيرد. استرس، نااميدی وحتی احساس شرم از ناباروری می توانه به رابطه انتقال پیدا کنه ، و الان وقتشه ابتدا از خودتون بپرسید آیا ما تنها برای بچه دار شدن باهم ازدواج کردیم؟ مطئنا ازدواج ابعاد گسترده تری داره و بچه فقط یکی ازون هاست.
و در ادامه با تجزيه و تحليل انگيزه بچه دارشدن ميتوانین به راهكارهای مقابله با مشكلات روانی ناشی از ناباروری برسید.
 برای خیلی از زنان بخش مهمی ازهويت شخصی و جنسی و راه معرفی خودشان به ميزان زيادی وابسته به توانايی بچه‌دار شدنه! ‌
اگر بتونيم اين ارتباط را بشكنيم و هويت بين آنچه كه ما هستيم و توانايي باروري خود را جدا کنیم ، ناباروري را با ديدگاهی غیر از آنچه كه اكنون می بينيم، فقط به صورت يك واقعه و مستقل از ارزش خودمان به عنوان يك انسان خواهيم ديد و این کمک میکنه رنج ناباروری رو کمتر احساس کنیم و خود این رهایی و احساس آرامش از طرفی میتونه به فرآیند بارداریتون کمک کنه
در نهایت اگر بچه به هردلیلی وارد زندگی نشه میتونه فرصت خوبی باشه تا سراغ علاقه و هدف‌هاتون برید و حالا زمان مناسبی برای برنامه‌ریزی در راه رسیدن به اهداف بزرگ زندگی‌تان است.

از بعد دیگری هم مایل هستم کمی شما رو به معنای زندگی و آشتی با خودتون و ارزشمندی و حتی جنسیت مونث بودنتان سوق بدهم ، اگر یک زن نیروی زنانگی وجودش را خوب درک نکند گاهی روان به عنوان علامت از عدم بارداری مخصوصا به شکل نازایی بدون علت استفاده میکند، سعی کن پیام این واقعه رو پیدا کنی و زودتر با خودت و روح و جسم زنانه ات آشتی کنی و آرامش و تجربه کنی
برای شروع کتاب عالی :  ژرفای زن بودن اثر خانم مورین مورداک رو بهتون توصیه میکنم
و خوشحال میشم از نتایج اقدامها وتغییر و تحولاتتون بشنوم .