درود بر شما
همه آدما به طور طبیعی کم و بیش ترس از مرگ دارن خصوصا وقتی که موضوع از دست دادن یه عزیز باشه،اما بعضیها به موضوع بیش از حد معمول فکر میکنن،موضوعی که براتون پیش اومده آزاردهندست و واقعا هر آدمی رو متاثر میکنه و کاملا حق دارید که به خاطرش ناراحت باشید اما تعمیم دادنش به بقیه دیگه مضحک و اغراقآمیز به نظر میرسه،با نفرین من و شما کسی از دنیا نمیره،لحظه وصل عابد و معبود رو خودش تعیین میکنه،،اتفاقا چقدر خدا دوستون داشته که موقعی که ایشون در قید حیات بودن از هم جدا شدید چه بسا با مرگ ایشون صدمه بسیار بزرگتری به شما وارد میشد و این میتونه لطف خدا باشه که شامل حالتون شده،،
بهتره برای اون شادروان طلب مغفرت کنید و ازش کینهای به دل نداشته باشید و اگه فکر میکنید ممکنه ازتون دلگیر باشه به جاش کار خیر انجام بدید و روحشرو شاد کنید...
و اما به جای گذشته به آینده فکر کنید الان وظیفه شما نگهداری از زندگی جدیدتونه و اینکه عشقتون رو به نامزدتون هدیه کنید چه بسا ایشون بیشتر از بقیه به شما نیاز دارن...
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید