سلام خسته نباشید. دختر من دو سال و هشت ماهشه . از یک سال پیش خود ارضایی میکرد . پتوش لای پاش میذاشت و فشار میداد بعضی وقتام دستاشو مشت میکرد میزاشت زیرش.. به نفس نفس میفته و عرق میکنه .. هر کاریم که بگین برای اینکه حواسش پرت بشه انجام دادم از تنبیه تا تشویق فایده نداره خیلی نگرانم.. در ضمن اینکه دختر من از شیش ماهگی به بعد چسبندگی واژن داشت کلا الان بسته شده .چند بار دکتر بردمش پماد استفاده کردم که هیچ فایده ای نداشته . آیا میتونه علت خود ارضایش بسته بودن واژنش باشه ؟ ممنون میشم اگه پاسخ بدین منو از نگرانی در بیارین .     با تشکر  

اطلاعات تکمیلی

سن ۲۵ جنسیت زن شغل خاندار وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

مشاور خانواده

سلام مادر عزیز
تشکر از اینکه سوالتان را با ما در میان  گذاشتید گاهی رفتارهایی در بچه ها هست که «ما از آنها تعبیر می کنیم» به رفتارهای جنسی. در همه بچه ها هم ممکن است باشد، نه اینکه فکر کنیم مثلا اگر بچه ما این طور است، فرق دارد با دیگران، و مثلا کودک معصوم ما مستعد انحرافات جنسی است!

بچه ها ممکن است آلت تناسلی شان را تحریک کنند و طبیعتا لذت هم ببرند (همان پایانه های عصبی که در بزرگسالی برای درک لذت هست، در کودکی هم هست) و ما اسم این کار را بگذاریم خودارضایی، اما ماهیت این رفتار با رفتار جنسی بزرگسالان فرق دارد.

بچه ها تا حدود ۵-۶ سالگی، درکی از مفهوم سکس ندارند. آنها گاهی به صورت غریزی و گاهی به تقلید، رفتارهایی می کنند که از نظر ما نابهنجار است، اما برای آنها مثلا بازی کردن با آلت تناسلی، فرقی با ناخن جویدن یا مکیدن انگشت شان ندارد. همه این رفتارها می تواند برایشان عادت شود و کمی تا قسمتی هم از آن لذت ببرند. اما ما ناخن جویدن را می توانیم تحمل کنیم واین کار را نه 

در واکنش به همه این رفتارها، دو اصل را باید در نظر داشته باشیم:

۱- واکنش ما باید عادی باشد. به هر ترتیبی، اگر کودک متوجه شود که ما حساس شده ایم، احتمال اینکه آن رفتار تثبیت شود و کودک بیشتر به سمت آن رفتار برود، بیشتر می شود. اشتباه محض است اگر در برابر این رفتارها، عصبانی شویم و واکنش تند نشان دهیم و بچه را تنبیه کنیم.

۲- با همان برخورد نرمال، باید سعی کنیم حواس کودک را به موضوع دیگری پرت کنیم. بازی دیگری دربیاوریم و کاری کنیم بچه سراغ موضوع دیگری برود و رفتارش را ادامه ندهد.

اگر مدتی این دو اصل را رعایت کنید، در اغلب موارد، آن رفتار از سر بچه می افتد. اما اگر نشد، باید با یک روان شناس کودک مشورت کنید. گاهی اضطراب های کودک، او را هل می دهد به سمت این رفتارها. که البته باز هم مسئول این اضطراب ها، پدر و مادرهای عزیز هستند، نه بچه های معصوم

در مورد چسبنگی واژن وارتباطش با این موضوع بهتر است با یک متخصص کودک مشورت کنید . احتمال دارد  عاملی برای تکرار این رفتار باشد ولی نمیشود گفت حتما دلیل این رفتار چسبندگی واژن میباشد 

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha