نامزدم ولی دوست پسرم برگشته

باسلام یکسال و نه ماه پیش با آقایی آشنا شدم به قصد ازدواج و من ۶۳ وایشون متولد ۶۱ و همون اوایل آشنایی اومدن خواستگاری و قرار شد برنامه هامون اکی بشه بعد ازدواج ؛ همینطور دوستی کردم و خیلی شناخت پیدا کردیم و من همیشه میگم پس کی رابطه علنی کنیم؟ همش این ماه اون ماه کرد و کلا ۶ ماه آخر همه سراغ گرفتنا از من بود و یوقتا جوابمو میداد یوقتا نه ؛ اما حضوری میگفتم میامد ؛ من مشاوره حضوری رفتم و گفتن واسش زمان تعیین کن و من اسفند ۹۸ بهشون گفتم که یکسال ونیم به پات نشستم واما اگه دوستم داری ومنو میخوای تا قبل سال ۹۹ اقدام کن منتظرتم و خیلی دوستتم دارم اما اگه دوستم نداری ونیایی که من دیگه منتظرت نمیمونم که کلید خوشبختیم رو تو فشار بدی وایشون گفتم حالا کروناهس نمیشه و.... منم گفتم روحرفم هستم خداحافظی کردیم؛ آخرین تماسم همون بود و واقعا اذیت شدم خیلی دوستش داشتم و کلی خاطرات داشتیم ولی خبری ازش نشد ودیگه واقعا کم آورده بودم و غرورمو بدجور له کرده بود چون همیشه من سراغشو میگرفتم و گفتم بخواد خودش میاد ولی غیب شد ؛تابعد ۵ ماه بیخبری از ایشون واسم خواستگار سنتی اومد و من همش فکرم اون بود و تو دلم بود با کلی خاطرات ولی اون رفته بود و خانوادم واطرافیان همش گفتند قبول کن خواستگارو و وگرنه تو این سن میمونی و.... اول کاملا مخالف بودم اما از ترس تنها موندن قبول کردم ولی باز فکرم پیش عشق قدیمیم بود و اون از همه لحاظ از خواستگارم سرتر بود؛ بالاخره خواستگار سنتی قبول کردم و راضیم از اخلاقش ولی مادی ضعیف هست  و همش با عشق قدیمیم مقایسه میکنم اون سرتره؛ تا اینکه الان حدودا یه هفته هس دوست پسرم از پروفایلم فهمید نامزد کردم و گفت چرا خبرم نکردی من دوستت داشتم و زن زندگیم تو بودی و...... آنقد آه وناله و گریه  که اتفاق پیش اومده بود چرا حالمو نپرسیدی و چرا خبرم نکردی و واقعا نمیدونم چی کنم ذهنم هنگه و تمام خاطرات قدیم تو ذهنم تداعی میشه ؛ به واسطه گفته بود که اگه محدثه نامزدشو نخواد من سریع میرم میگیرمش و میگن حالش خیلی بده و.... موندم چی کنم؟