من شوهرم اون چیزی که میخواد نیستم

شوهرم خیلی سریع قهر میکنه با هر چیز کوچیکی بی محلی میکنه و وقتی اشتباهی ازم سر میزنه هرچی تو دهنشه بهم میگه که بدجور میسوزم.اشتباه من این بود که وقتی خالم بهش  بی احترامی کرد من پشتش نبودم. یعنی هیچی نگفتم. اون ادمی و میخواد که مثه خودش دعوایی باشه.حتی میگه وقتی مامانم کار بدی در حقمون کرد تو باید جلوش میموندی .فکر نکنن تو خری.اما من روم نمیشه.بلد نیسم دعوا کنم.انقدر اعتماد به نفسمو خورد کرده که حس میکنم یه مرده متحرکم که با هرکار شوهرم بهم میریزم.اهل منت کشی و دلجویی نیست.همیشه احساس تنهایی میکنم.حتی الان که باردارم میگه تو لیاقت مادر بودن نداری.من نه زشتم نه بد هیکلم نه بد دهن...فقط مشکلم احساسی بودنمه.اون حرفای منو نمیفهنه. منم همینطور.هرچی میشه میگه قبل از تو خوشحال بودم. میخوام برگردم و بمیرم تا اینکه تو رو دیده باشم. چون پشتشو خالی کردم.اما نه از روی بدجنسی.فقط بلد نبودم.میخوام استقلال داشته باشم.که اون وابستم بشه.حتی اگه اون مقصره من معذرت میخوام.تازگی هم تا اخر شب چت میکنه منم تنهایی کز میکنم.گیر کردم.راه برگشت ندارم. و میدونم تنهام میزاره. منم هیچ پشتوانه ای ندارم.بدی های من در مقابل کارای اون هیچه.انتظارات دیگه ای داره مثل لوندی یه خانوم. نمیدونم زنانگی بالا.من بلد نیستم.اصلا فرصتی هم نمیده خودمو نشون بدم.میخوام همونی بشم که اون  میخواد اما اون به تغییر من امید نداره و همش ضایعم میکنه تورخدا راه حل بدین.