تردید برای منتظر ماندن یک خواستگار

سلام ،خسته نباشین.من یه مدتی با یه پسری به قصد ازدواج در مراحل اولیه آشنایی بودم که خانواده ام هم کامل میدونستن.ما همو از نزدیک ندیدیم.فقط با شخصیت ها میخواستیم آشنا بشویم که من متوجه شدم یه دروغی درباره گذشته اش به من گفته،منم ردش کردم کلا،ولی دوباره اومد و همه چیو خودش از اول زندگیش برام گفت،منم خواستم یه فرصت دوباره به آدمی بدم که از گذشته اش پشیمونه و میخواد جبران کنه و گفتم باید خودشو ثابت کنه که آدم لایقیه،گفتم دیگه باهاتون حرف نمیزنم تا رسمی نیومدین،اون هم خودش همینو گفت که با خانواده بیان و تا اون موقع دیگه حرفی نباشه بینمون.گفت خیلی پشیمونه و نمیخواد منو از دست بده،ولی تقریبا یک سال دیگه با خانواده اش میان برای خواستگاری تا درسش نسبتا تموم شده باشه. من حرفامو بهش زدم دیگه از اینجا به بعد بستگی به اون آقا داره که چیکار میتونه بکنه برای اثبات خودش. بنظرتون چقدر امید میتونم داشته باشم به همچین آدمی؟ممکنه اصلا بیاد خواستگاری؟

یه دنیا ممنون از راهنماییتون