من دو تا خواهر کوچکتر از خودم دارم
خودم دارم دکترای عمران میگیرم سالهاست شرکت ساختمانی با همکلاسیهای دانشگاهیم داریم
چهل و چهار سالمه
کاملااااا مستقلم
این مواردی که میگم رو نذاربد به پای خودشیفتگی:
از نظر ظاهر و صورت (به گفته بقیه)خیلی خوبم
ادم‌ارومی هم هستم کاملا بی حاشیه
مادر و خواهرهای کوچکترم
همیشه با من بدرفتاری داشتن
کتک و تحقیرهای مادرم
و
الان تکرار همون حرفهای توهین امیز مادرم توسط دو تا خواهر کوچکترم
من واکنشی نشون نمیدم مدتهاست…ولی هربار دلم خیلی میشکنه
😞
لابد یه کاری میکنی دیگه بی دلیل که کتک نمیزنن و تحقیرت نمیکنن
بزو ببین کجای کارت اشتباهه
اهميت نده
اگر از نظر مالي اوكي هستي ب روانشناس مراجعه كن كمكت ميكنه ك گذشته كمرنگ بشه توو ذهنت و ب اون افراد سمي زندگي ت اهميت ندي
ادماي سمي آدمايي هستن ك رنج كشيدن و نتونستن از رنجاشون عبور كنن در نتيجه شما رو ازار ميدن
عزیزجان
درامد داری ولی هنوز تو اون خونه ای؟
اگر اذیتت میکنن خودتو از اون محیط دور کن . شاید یجورایی پیشرفت شما رو نمیتونن ببینن
خب عزیزم دلیلش اینه که وقتی این حرفها رو مادرتون میگفت شما از خودتون دفاع نکردید حالا خواهرهایم میگن..
بهشون بگید اگه به مامان چیزی نمی گفتم چون احترامش رو نگه می‌داشتم اما شماها از من کوچیکترید بد نیست یه حرمت نگه دارید..
در ثانی شما که اینقدر مستقل هستی سنتون هم کم نیست، کاش یه خونه مستقل میرفتی و زندگی می کردی. قرار نیست تا ابد با پدر و مادر باشید که. من خودم خواهرم هم سن شماست گاهی که از امر و نهی دلخور میشه میگم برو جدا زندگی کن. تو الان در سنی نیستی که یکی مدام بهت گیر بده.. بچه نیستید که..
عزیزجان بنظرم به نصیحت اون دوستمون که گفتم پیش روانشناس برو گوش بده و غمی که داری و دست کم نگیر.من اگه سر دختر دوسال و نیمه ام داد بزنم جلو روم وایمیسته میگه چرا داد زدی!کارت درست نیست!
شما یک شخصیت بالغ و مستقل هستی
مطمئنا احترام خونواده واجبه ولی احترام شما هم واجبه
از نظر من کم کم مستقل بشو از لحاظ مکانی و ارتباطت رو کمتر کن
