2737
2734

سلام 

به من گفت گوشیت بده 

منم دادم بهش 

بعدم گفت برو بیرون از اتاق خودم برات میارم 

منم گفتم نمی رم و ...

رفتم بعد پنج دقیقه اومدم دیدم این ارور اومد 

زود رفت 

الان دوباره اومده 

در ضمن دفعه قبل هم بهش دادم همین ارور اومد 

میشه بگید مال چی هست 

چ غلطی می کنه 

کووو

👑از قضـاوتـ مـردم دلـگـیـر نـشـو،مـهـم تـویـی مـهـم خـودتـی کـه مـیـفـهـمـی دارن اشـتـبـاه مـیـکنـن مـهـم ایـنـه کـه الـان مـیـفـهـمـی کـی لـیـاقـتـ تـو رو داره ایـنـکـه مـیـفـهـمـی نـبـایـد بـرای هـمـه از خـودتـ مـایـه بـذاری از بـرداشـتـ مـردم نـتـرس…🥀🙃                                          


بچه ها باورتون نمیشه!  برای بچم از «داستان من» با اسم و عکس خودش کتاب سفارش دادم، امروز رسید خیلی جذذذابه، شما هم برید ببینید، خوندن همه کتابها با اسم بچه خودتون مجانیه، کودکتون قهرمان داستان میشه، اینجا میتونید مجانی بخونید و سفارش بدید.

؟

واقعا فکر کردی وقتی نصیحتم میکنی دارم به حرفات گوش میدم؟ نه فقط منتظرم تموم شه تا همون کار غلطو ادامه بدم:). بعضی وقتا به جای جر و بحث کردن فقط به طرف نگاه میکنی و تعجب میکنی که این حجم وسیعِ بی عقلی و نفهمی چطور توی کله ای به این کوچکی جا شده!. -entj-
2731
2738

کوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکوکو

فرزندم، دلبندم ،عزيزتر از جانم از ملالتهاي اين روزهاي مادري ام برايت ميگويم... از اين روزها که از صبح بايد به دنبال پاهاي کوچک و لرزان تو بدوم و دستت را بگيرم تا زمين نخوري.به کارهاي روي زمين مانده ام نميرسم اين روزها که اتاقها را يکي يکي دنبال من مي آيي، به پاهايم آويزان ميشوي و آن قدر نق ميزني تا بغلت کنم، تا آرام شوي.اين روزها فنجان چايم را که ديگر يخ کرده، از دسترست دور ميکنم تا مبادا دستهاي کنجکاوت آن را بشکند. با ناراحتي و نااميدي سر برگرداندنت را ميبينم که سوپت را نميخوري و کلافه ميشوم از اينکه غذايت را بيرون ميريزي.هرروز صبح جارو ميکشم، گردگيري ميکنم، خانه را تميز ميکنم و شب با خانه اي منفجر شده و اعصابي خراب به خواب ميروم.روزها ميگذرد که يک فرصت براي خلوت و استراحت پيدا نميکنم و باز هم به کارهاي مانده ام نميرسم...امشب يک دل سير گريه کردم.امشب با همين فکر ها تو را در آغوش کشيدم و خدا را شکرکردم و به روزها و سالهاي پيش رو فکر کردم و غصه مبهمي قلبم را فشرد...تو روزي آنقدر بزرگ خواهي شد که ديگر در آغوش من جا نميشوي و آنقدر پاهايت قوت خواهد گرفت که قدم قدم از من دور ميشوي و من مينشينم و نگاه ميکنم و آه...روزگاري بايد با خودم خلوت کنم و ساعتها را بشمارم تا تو از راه بيايي و من يک فنجان چاي تازه دم برايت بياورم و به حرفهايت با جان گوش بسپرم تا چاي از دهن بيفتد....روزي ميرسد که از اين اتاق به آن اتاق بروم و خانه اي را که تو در آن نيستي تميز کنم. و خانه اي که برق ميزند و روزها تميز ميماند، بزرگ شدن تو را بيرحمانه به چشمم بيآورد.روزي خواهد رسيد که تو بزرگ ميشوي، شايد آن روز ديگر جيغ نزني، بلند نخندي، همه چيز را به هم نريزي... شايد آن روز من دلم لک بزند براي امروز...روزي خواهد رسيد که من حسرت امشبهايي را بخورم که چاي نخورده و با سردرد و گردن درد و با فکر خانه به هم ريخته و سوپ و بازي و... به خواب ميروم... شايد روزي آغوشم درد بگيرد، اين روزها دارد از من يک مادر به شدت بغلي ميسازد...! اين روزها فهميدم بايد از تک تک لحظه هايم لذت ببرم.
2706
ارسال نظر شما

کاربر گرامی جهت ارسال پست شما ملزم به رعایت قوانین و مقررات نی‌نی‌سایت می‌باشید

2741
2687
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز