خاطره زایمانم+عکس نی نی

یه شب رفتم دیدم دیگه تو دستگاه مخصوص تنفس نیست و گذاشتنش دستگاه زردی.فهمیدم حالش خوب شده و فقط زردی داره.اما باز چون دکتر بچه خیلی حساس بود میگفت مرخص نمیکنم اما بچه طفلی نیم کیلو وزن از دست داده بود و کلی سوخته بود.دستای کوچیکش پر از جای زخم و خون.دلم کباب بود.فرداش رفتم بیمارستان به دکترش گفتم خودم دستگاه میارم بزار ببرمش و اونم قبول کرد.اوردمش و با اینکه باز میزارمش زیر نور اما چندساعت یکبار خارجش میکنم.و ناز و نوازشش میکنم.بش شیر میدم.و شیرخشک کمکی هم میدم زودتر زردیش بیاد پایین.حس میکنم بچه ترسیده چون یه جوری منو نگاه میکنه معلوم نیس چقد تو دستگاه اذیت شده.هرچند مدت کمی بود و دخترم تازه امروز ۶ روزش میشه اما واقعا هم به بچه هم به من اندازه یک قرن گذشت

کلی نوشتم پاک شد این پست اخری.الان میزارم باز

دخترم اول مثل خودم بود اما الان شده کپی شوهرم که برام مهم نیست فقط سلامتش مهمه.شکرخدا خودم اروم شدم رو معده و روده و همچی تاثیر داشت و شکمم کار کرد اما امیدوارم کسی اشتباه منو نکنه و به دکترش برای ترخیص زودتر دروغ نگه.وقتی بچه رو نگاه میکنم واقعا مثل معجزس اگه نبود از همسرم جدا شده بودم چون خیلی مشکل داشتیم و بچم ناخواسته بود اما الان برام عزیزترینه و هنوز از رنج هایی که تو دستگاه کشیده میشینم گریه میکنم و میگم اون بچه هایی که نارس تر هستن طفلیا چی میکشن!همشم یاد اون بچه میوفتم که تو سطل انداختنش و با بچم مقایسه میکنم و میشینم گریه میکنم شوهرمم با تاسف نگام میکنه

مادرم هم یه روز تماس گرفت گفت یه روز میام کادوی بچتو میدم که محلش نذاشتم.چون کل بارداری و بعد زایمان یه سراغ ازم نگرفت.و بیاد هم دوس ندارم ببینمش.مادرشوهرم طفلی حتی تا الان بیدار بود و کمکم میکرد.خدا خیرش بده.از وقتی دخترم اومده تو اغوشم واقعا محبت و نگاه خدا رو تو زندگیم حس میکنم و تصمیم گرفتم کمتر شکایت کنم از زندگی!

بچه ها چون تو خصوصی زیاد ازم خواسته بودن بیان بگم اینا رو گفتم.واقعا ممنون خیلی هاتون برام دعا کردین.منم تو شیردهی واستون دعا میکنم.

چون تند مینوشتم کامنتا رو نخوندم هنوز

الان میزارم عکس زشت خانم رو