ادمه قصه مردی ک لب نداشت تایپیک قبلم اولشه.
حیف که وقتی خوابه دل / وازهوس خرابی دل
وقتی که هوای دل پسه/ اسیرچنگ هوسه
دل سوزی ازقصه جداس/ هرچی بگی بادهواس
حسین قلی بااشک وآه/ رف دم باغچه لب چاه
گف: ننه چاه هلاکتم/ مرده خلق پاکتم
حسرت جونم رودیدی/ لب توامونت نمیدی؟
لب توبده خنده کنم/ یه عیش پاینده کنم
ننه چاه گف: حسین قلی/ یاوه نگومگه توخلی
اگه لب موبدم به تو/ صبح چه امونت چه گرو/
واسه بب که لب تربکنن/ چی چی توسماوربکنن
ضوبگیرن رت بگیرن/ وضوبی طاهارت بگیرن
ظهرکه می باس آب بکشن/ بالای باهارخواب بکشن
یاشب میان آب ببرن/ سبو ر به سرداب ببرن
سطلوکه بالا کشیدن/ لب چاهواینجاندیدن
کجابذارن که جاباشه/ لایق سطل ماباشه
دیدکه نه وال لا حق میگه/ گرچه به خورده لق میگه
حسین قلی بااشک وآه/ رف لب حوض ماهیا
گف باباحوض ترتری/ به آرزوم راه میبری؟
میدی که امانت ببرم/ راهی به حاجت برم
لب تورومردومردونه/ باخودیه ساعت ببرم؟
حوض باباغصه دارشد/ غم به دلش هوارشد
گف: ببه جان بگم چی/ اگه نخوام که هم چی
نشکنه قلب نازت/ غم نکنه درازت
حوض که لبش نباشه/ اوضاش به هم میپاشه
آبش می ره توپی گا/ به کل می رمبه ازجا
دیدکه ن وال الا حق میگه/ فوقس یه خورده لق میگه.
حسین قلی اوهون اوهون
رف توحیاط به پشت بون
گف بیاوثواب بکن
یه خیربی حساب بکن.........
ببخشیدزیادشد