بدترین خاطرتون باعشقتون شوهرتون!

آره خیلی دوستم داشت خیلی تلاش کرد تا تونستیم ازدواج کنیم نمیتونم بگم چه خون دلها که خوردیم و متاسفانه قسمت تلخ ماجرا اینجا بود ک یه سری ها هم متقابلا تمام تلاششون و کردن از هم جداشیم

وای که چقدر بعضی وقت ها نفهم میشن این مردا یکیش شوهر خودم

شاید خیری توش بودع دیگه

نبخشیدم

دیگع هم نمیخامش بازی ازین جا شروع شده

ن ببین من کامل نگفتم خلاصه وار بود

اون میدونس من دوسش دارم اما هیچوقت خودم نگفته بودم

از رفتارام یا از بقیع میشنید

اما هربار ک بحثش میشد من میگفتم ن من فلانیو دوس ندارم و حسی بهش ندارم اما از درون نابود میشدم

وقتایی ک پسم میزد منم با پررویی میگفتم منم از تو خوشم نمیاد و فک میکنی کی و این حرفا

این آخرا دختره ک الان باهاش رله خب دوستم بود

رفته بود پیویش گفته بود من دوسش دارم

من نمیخاستم بگه با هزار بدبختی و چت غیر واقعی ینی ب دوستم گفتم بیا پیوی من ازم این سوالو بپرس منم میگم ک ن حسی ندارمو اینا بعدم شات براش فرستاده بود

من دیگ خبری ندارم خیلیم بی محلی کردم

اما دیگ سرنخ و اینا دستم اومد

ماجرای کاور کردن ناخن من شد سرنخ و انگار خیری داشت واقعا

ی چیز بی ربطع اما سرنخی شد ک من متوجه بشم این دونفر یکماهه رلن باهم

ممکنه الان رفیقم حتی واقعیتارو بهش گفته باشه اما برا من مهم نی دیگ من اون زمان خودمو حفظ کردم الانم ک دیگ حسی نمونده واسه من