من یک سالو نیم خونه مادر شوهرم بودم خیلی خوب بودیم البته یه وقتایی از خواهر شوهرام بی احترامی میدیدم اما میزاشتم به حساب بچگی
خب
تو اون مدت من بهترین عروس بودم همیشه ازم تعریف میکردن منم خدایی براشون مایه میزاشتم همیشه تو کارا مشارکت میکردمو هیچوقت خودمو کنار نکشیدم با اینکه سطح زندگیشون از زندگی خانوادگی ما پایین بود اصلا به روشون نمی آوردم
چند بار سر چیزای کوچیک شوهرم خواست دعوا راه بندازه نزاشتم گفتم همینکه تو خونشون هستیم بهمون لطف کردن
تا اینکه من حامله شدم و نمیتونستم زیاد اونجا به خودمو خوردو خوراکم برسم
خب
ماه رمضون بود که من حالم بد بود ولی مادر شوشو یا خواهر شوهرام اصلا اهمیت نمیدادن و من بدتر از اونا که روزه بودن میموندم تا افطار سر افطارم خیلی وقتا چیزی که مناسب حالم باشه نمیشد ویارم شدید بود
به اصرار من تونستیم آپارتمان تجاریمونو با یه خونه عوض کنیم و اونو بفروشیمو یه آپارتمان بخریم جای خوب و بریم خونه خودمون
مورقع اومدن از خونشون شوهرم با مامانش یکم دلخوری کرد و ما وقتی اومدیم تا یکی دو هفته نرفتیم شوهرم ناراحت بود اما من نزاشتم گفتم بده بهتره بریم خلاصه رفتیمو نزاشتم قهر کنه بعدش بچه هام دنیا اومدن
جاریم 3 ماه جلوتر از من بچش شد اون چون اصلا بچه داری بلد نبود و خیلی هم تنبله میومد روزها میموند خونه اونا دائم اونجا بود و خیلی کم میرفت خونشون اینا از منم توقع داشتن اونطور باشم
منم چون نمیخواستم بچه هام بغلی بشن چون دوتا بودن یه بار به شوشو گفتم بگه زیاد بغل نکنید اگه بغلی بشن نمیتونم تنهایی نگه دارم
خب
دیگه بعد اون اینا با من بد شدن جبهه گرفتن
ببین مادر شوهرم خیلی تبعیض قائل میشه حتی تو کادو دادن به بچه ها خیلی فرق میزاره شما باشین چیکار میکنید با همچین خانواده ای
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
15 ثانیه پیش
17 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
