خاطره ای شنیدنی

خاطره ای شنیدنی*

دوستی میگفت :

درسال 62 طی سفری که به بوشهر داشتیم و دو سه روزی هم در شيراز بوديم.

قبل از هر چیز به زیارت بارگاه ملکوتی حافظ شتافتم پس از زیارت و اهدای فاتحه، پیرمردی که روی پله‌ها نشسته و با دیوانی که در دست داشت برای مشتاقان خواجه در قبال 50 ریال فا ل میگرفت، نظرم را بخود جلب کرد.

صبر کردم سرش خلوت که شد اجازه خواستم در کنارش نشستم و از او خواستم اگر اشکالی ندارد از خودش و خاطراتش برایم تعریف کند.

او که کسوت دراویش و قلندران را داشت با سوز خاصی گفت :

من از نوه نتیجه های خود خواجه حافظ شیرازی هستم.

فامیلی خانوادگی ما هم حافظ است.

کار من گرفتن فا ل دوست داران حافظ است.

تنها حسرت من اینست که بعد از فوت من از خانواده ما کسی نیست که کار من را ادامه بدهد.

یک پسرم مهندس برق است و پسر دیگرم دبیر هنرستان های شيراز و اصلأ هیچکدام علاقه ای به اين کار ندارند.

گفتم من از مریدان جد ّشما هستم.

از راه دوری آمده‌ام.

دلم میخواهد یکی از شیرین‌ترین و بیاد ماندنی‌ترین خاطراتت را برایم بازگو کنی.

گفت واللّه خاطره که زیاد دارم ولی یک روز عصر شش تا دختر دانشجوی دانشگاه پهلوی شیراز پس از زیارت مقبره حافظ پیش من آمدند و گفتند :

حاج آقا برای ما یک فا ل بگیر

گفتم یکی یکی نیت کنید تا بگيرم.

گفتند نه، ما قبلا نیت کردیم شما یک فا ل بگیرید برای همه.

من پیش خودم گفتم شاید پول کافی ندارند گفتم :

آخر نمیشود، اگر پول هم ندهید من برای هر کدام شما یک فا ل میگیرم.

آنها قدری پچ پچ کردند باز اصرار کردند که نه شما فقط یک فا ل به نیت همه ما بگیرید ممنون میشویم.

من بناچار قبول کردم و شروع کردم بخواندن این غزل.

وقتی بیت هفتم را خواندم صدای خنده آنها فضای حافظيه را پرکرد، وقتی علت خنده را از آنها سؤال کردم یکی از دخترها گفت :

حاج آقا راستش را بخواهی ما با هم قرار گذاشتیم که بدانیم اگر حافظ الآن زنده بود با کدام یک از ما ازدواج میکرد.؟!!!

وقتی این بیت غزل را خواندی خوشحال شدیم که حافظ نه تنها خوش مشرب، بلکه ماشاالله خوش اشتها هم هست که خواهان هر شش نفر ما بود.

آنها بجای 50 ریال بمن 500 ریال دادند و با شوخی و خنده از حافظيه دور شدند.!!!

*ولی بیت هفتم چنین بود :*

*شهری است پر کرشمه و حوران ز شش جهت*

*چیزی‌ در بساط ندارم ورنه خریدار هر ششم*

🤣🥰😂🥰🤣