اسی جان، من خودم دوران مجردیم نسبت به نماز اول وقت بسیار زیاد اهتمام داشتم و تحت هر شرایطی نمازم رو اول وقت میخوندم، مگر ناچارا میفتاد به بعد... و واقعا همه چیز تو زندگیم خودش درست میشد . از وقتی که نماز شب هم خواندم واقعا تاثیرش رو دیدم.
ولی از بعد ازدواج با اینکه هر دو اهل نمازیم ولی نمازم از اول وقت دراومد، مخصوصا بعد بچه.
خودم حس میکنم چون خدا ی مهربونم ، شکر نعماتش و یادش کمی از اولویتم خارج شده این اتفاق برام میفته.
البته کسی به خودش میگیره خواهشا، من خودمو مثال زدم.