که بخاطر دلایل ساده و عادی زده باشه به سرش و واقعا دیوونه شده باشه؟؟؟؟؟
توروخدا خوب بخونید و بهم جواب بدین
منظورم اینه یعنی مشکل حادی نباشه تو زندگیش فقط سر چیزای ساده اینقدر حساس باشه که...
خودم
یعنی دیوونه شده باشه
نه عصبی اره ولی دیونه نه
فکروخیال زیاد آدمو دیوونه میکنه حتی چیزای ساده
آره
باید بدونیم منظورتون از دیونگی چی هستش. دیونگیه لحظه‌ایی ، دیونگی واقعی، یا ی جنون گذرا
من همیشه همینجوری بودم یه سری چیزا پیش میومد بدتر میشدم رو صدا حساسم می شنیدم بعضی صداها رو بهم می ریختم الانم همینم بعد رو بچم حساس شدم و اینکه کسی بهش دست بزنه الانم دیونه میشم بچم بره جایی تا حد سکته و دعوا پیش میره حتی تا حد پلیس
خودم
حالم از همه بهم میخوره دلم میخواد هیچ کی نبینم.
اما دست از سرم بر نمیدارن. درک نمیکنن میخوام تنها باشم
بیشتر از این نمیتونم توضیح بدم
من سر درس خوندن و نمره گرفتن و شاگرد ممتاز بودن خیلی حرص میخوردم و خودمو اذیت میکردم بعدشم سر دورو بودن آدما وغیبت کردن و این چیزا البته سنم کم بود نادون بودم انتظار داشتم همه فرشته باشن ولی متاسفانه اعصابم رو ضعیف کرد و باعث حملات عصبی شد و فهمیدم که نمیشه همه آدما خوب باشن دیگه هیچ وقت از هیچ کس بت نساختم و انتظار همه چی از همه کس دارم
من خودم یه روز بیقرارم یه روز خوبم سرم وسط داغ میشه میترسم میزنه به سرم تنگی نفس میاد خلاصه لحظه ای آنقدر صلوات میفرستم دعا میکنم خوب بشم فکر میکردم من فقط اینطوریم البته ما من برا مشکلات و عصبی بودنمه
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیست
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
