حرفتون مثل این میمونه عزیزم که مردی بگه زن میخوام چیکار.یه نفر باشم همه چیز بهتره.درحالیکه در ازدواج درست و منطقی نعمتها و برکتهایی هست که اگر کسی به عمقش دقت کنه،متوجه میشه و حتما استقبال میکنه.
در مورد بچه هم همینه.خدا خودش روزی بنده هاشو تضمین کرده.هر بنده ای هم تقدیری داره.ما فقط وسیله ایم.از ما حرکت و از خدا برکت.باید هر روز را غنیمت بشماریم و از وجود با هم لذت ببریم.فردا دست خداست.اگر چه اهداف بلند مدت و کوتاه مدت هم داریم و تا در این دنیا هستیم باید در حد توان تلاش کنیم.
ما وقتی ازدواج کردیم نه ماشین داشتیم نه شوهرم کارش خیلی خوب بود،گاهی توی پرداخت قبضها،خرید و... می فهمیدم چقدر توی فشاره ولی همیشه معتقدیم باید تلاش کنیم و از طرفی توکلمون به خدا باشه.ممکنه روزی امروز ما یه چیز باشه و فردا چیز دیگری.هر کدوم از بچه هام رو که باردار شدم،خدا از جاهایی به ما رزق و روزی داد که خودمون هم گاهی تعجب میکردیم از عظمت و مهربونی خدا.زندگی بالا و پایینی داره.توی دنیا چیز صد در صدی وجود نداره.ما با امید و تلاش و توکل زنده ایم.هیچ زنده ای نمیتونه تضمین کنه که فردا حتما زندست و هیچ پولداری نمیتونه فکر کنه همیشه پولداره،دنیا محل گذره.ما اومدیم چند صباحی هم صحبت و هم نشین هم باشیم چون ابد درپیش داریم...