حدود دو ماه پیش مبتلا به کووید شدم ،الان خدا رو شکر خوب هستم.قبل از اینکه علائم جسمی داشته باشم به شدت روحیه ام خراب شده بود و احساس یاس و ناامیدی داشتم(بدون علت)
خیلی زود خسته میشدم و کم تحمل شده بودم ،یه روز از خواب بیدار شدم یه کم گلو درد داشتم ،با خودم گفتم گلوم خشک شده یا شایدم دیشب غذای چرب خوردم اینطوری شدم،اون روز رو گذروندم فردا صبحش با معده درد و بی حالی شدید بیدار شدم 😔از همسرم خواستم یه قرص معده بهم بده ،اونم قرص رو داد و رفت سرکار ،بدون اینکه آب بیاره برام ،اونقدر حالم بده و بی توان بودم نتوانستم برم برای خودم آب بیارم تا نزدیکای ظهر که دخترم بیدار شد و
آب آورد برام,یه کم بهتر شدم بعد از ظهر یه دوش گرفتم چشمتون روز بعد نبینه اومدم بیرون لرز گرفتم سریع کولر رو خاموش کردم با خودم کفتم کولر باعث شد سردم بشه ،خدا میدونه سر و کلم چقدر درد میکرد ،استخوونام یخ زده بود .تا شب کمر درد و گردن درد هم اضافه شد ،شدم به معنای واقعی جنازه.از اونجایی که ۷ ماه بود رژیم کتو داشتم و به شدت لاغر شده بودم خانواده همه رو انداختند گردن رژیم
اما خودم مطمئن بودم موضوع چیز دیگه ای هست.
اشتهام به شدت کم شد ،مقاومت میکردم در برابر خوردن سوپ و آبمیوه ،دهنم تلخ شده بود آب هم نمیتوانستم بخورم البته حالت تهوع هم اضافه شده بود به دردام سوپ کتو درست کردم یه قاشق خوردم به نظرم بدمزه ترین غذای روی زمین بود اما دخترم میگفت خیلی خوشمزه است
تقریبا چهار روز بدون آب و غذا ،فقط با مسکن گذشت
فشار خونم ۵ به روی ۶ شده بود ،سر درد و سر گیجه هم داشتم.
آخر شب رفتم شبانه روزی دکتر گفت تو همه ی نشونه ها رو داری خوب نشدی پس فردا برو تست بده،سرم وصل کردن و مسکن زدن
اما من دیگه تا پس فردا صبر نکردم فرداش رفتم آزمایش(تقریبا روز هفتم یا هشتم مریض شدنم ) پس فردا همسرم با جواب منفی اومد خوشحال و شاد و خندان اما من ناراحت شدم ،گفتم مطمئنم مبتلا به کووید هستم و این آزمایش اشتباهه .شبش از سر درد و چشم درد نخوابیدم.فرداش رفتم متخصص عفونی گفت برو اسکن مبتلا به کووید شدی(این آزمایش برای تشخیص کرونا نیست ،من آزمایش خون داده بودم)پشت معده ام به شدت سوزش داشت ،دکتر گفت احتمالا ریه هات درگیر شده
یه سری دارو هم داد ،تو اسکن هم فقط یه نقطه سفید دیده شد
اما تقریبا دهمین شب ابتلای من به کرونا ،دیگه نفس کشیدن برام سخت شد ،امیدی نداشتم تا صبح بمونم فرداش رفتیم بیمارستان سطح اکسیژنم ۹۳ بود اما گفت تخت خالی شه ،بستری میشی.منتها ۱۱ نفر قبل من بودچند تا بیمارستان رفتیم جا نداشتن.امدیم دوباره مطب متخصص عفونی سطح اکسیژن خونم ۹۶ بود .دکتر گفت سطح اکسیژن خونت خوبه حتما استرس داری که مشکل تنفس داری اما اگر بدتر شدی دوباره اسکن بده.چند تا آمپول داد که یه روز درمیون بزنم (ترریق زیر پوستی بود).خلاصه بعد گذشت یک هفته از اولین تزریق علائم بهبودی خودش رو نشون داد .تلخی دهنم کم شد ،اشتهام باز شد،اما عوارضش تا به امروز ادامه داره.
اینم اضافه کنم همون اولای کووید سه شب بی خواب شدم (بدترین بی خوابی عمرم رو تجربه کردم)
