آیا به این عشقای پایدار و داستانی شکل اعتقاد دارید؟
.
من خودم به شخصه تو زمان بچگی اعتقادی نداشتم و معتقد بودم همش غریزه است الآنم که بزرگ شدم هم اعتقادم سر جاشه هیچ موقع حتی یه سر سوزن هم نشده احساس کنم عاشق کسی شدم
این حرفایی بعضیا میگن میشینیم واسه عشقمون گریه و زاری میکنیم یا 10 ساله نتونستیم فراموشش کنیم و .... رو اصلا نمی تونم درک کنم
شما دیدگاهتون چطوریه؟
معلومه که نه
دارم
دارم
راستش با تفسیری که برای خودم از عشق دارم
با توجه به اون معیارها
نه تا حالا عاشق شدم
و نه بسیاری از روابط این دوره رو عاشقانه می بینم
وجود داره ولی برا همه نیست
بعضیا به هن میرسن بعضیا نه هوففف
دنیای چرتیه کلا
نداره ادما بخاطر خودشون دوست دارن ن بخاطر خودت
قطعا حقیقته
تجربش کردم که میگم
البته از این آشنایی ها و بچه بازی های الکی نه
عشق اونجوری ک نه ولی پیش اومده ک جونمو حاضرباشم بدم برای کسی اما اینجوری نبوده نیست ک بگم ۱۰سال یادم نمیره چرا اگ ادم جدید بیاد یازمان بگذره یادم میرع
اعتقاددارم و الان هفت ساله ک عاشق همیم و ب پای هم موندیم....
یاد آهنگ سیاوش قمیشی افتادم
(تو عاشق نبودی که درد دل عاشقارو بفهمی😅)
عشقای این زمونه متاسفانه آبدوخیاری شده😔
بیشتر از ده ساله نمیتونم فراموشش کنم 💔😔
گاه ادم یهو یه چیز از طرف مقابل میبینه یا در یک نگاه چ دختر از پسر یا چ برعکس ک بعدش همش فکرش ب اون شخصه عاشقش میشه اما هیچی اندازه عشق یک طرفه ادمو داغون نمیکنه
