لینقد بدممیاد از اینایی که فقط سرزنش میکنن عزیز دلم...خیلی از این مسایل ارثیه...وگرنه بطور قطعی نه شیر شب و نه چیز دیگه نمیتونه دندونا را خراب کنه دنونای بچه شما هم مثل بچه من از جنسای آهکی بوده که راحت تر خراب میشه این همه غصه و گریه زاری نداره چیز غیر قابل جبرانی نیس که 6 سالگی دوباره درمیارن اول از همه برو یه دنداپزشک اطفال خوب که ببینه آیا ریشه دندون سالمه یانه.اگه سالم بود برات عصب کشی میکنن.حالا بعضی دکترا بدون بیهوشی بعضی ها با بیهوشی من با تحقیق فراوووان به گزینه با بیهوشی رضایت دادم چون نهایتا ده دقیقه طول میکشه ولب چهمن 18 ماه بود و براش شکنجه بود.خداروشکر دختر مشا بزرگتره شاید بتونه تحمل کنه.البته به شرطی ه دکترشس فرز باشه اگه هم ریشه هاش سالم نبود و دکتر تشخیص داد که باید کشیده بشه احتمالا بدون بیهوشی میکشن چون دندونا یجلو سست هست و ریشه زیاد نداره تنها نکته مهم تو این مسئله اینه که دختر ما کمل حرف میزنه ایا؟یعنی تمام حروف را میگه ایا؟ چون بعضی از حروف به دندونای بالا نیاز داره بچه من چون خیلی کوچیک بود الان با وجودی که خیلی بلبل زبونه ولی اون حروف خاص را سرزبونی و نامفهوم میگه.و این تنها نکته غصه دارمه چون خیلی جمله بندیهاش کامله دلم میسوزه که اگه همین حروف را میگفت چقدر گفتار قشنگی داشت ومورد بعدی غذا خوردنه دیگه این طفلکی ها دیگه راحت نمیتونن گاز بزنن.لقمه های کوچیک تر و میوه های قاچ شده را باید بزاری تو برنامش و دیگه نمیتونی هویج بدی دستش ولی تمام اینها در مقایسه با هزازر در بی درون دیگه هیچی نیست واقعا هیچی نست در 6 سالگی جشتن دندون یمیگیری..و چهره جدیدی از بچتو با دندونا یسالم میبینی