یه پسر پنج ساله دارم از کوچکیش این مدلی بود بدش میومد هی بوسش کنی و فشارش بدی و بچلونیش بهش بگم بیا بوس و بغل میاد یا قبل خواب خودش همیشه بوس و بغل میکنه یا میگه پیشم بشین و قصه میگم بغلم میگیره ولی اینکه غیرمنتظره بوسش کنی یا بچلونیش خوشش نمیاد و اینکه مهد و کلاس و اینا میرفت اصلا گریه و بهونه منو نمیگیره تازه از خداشم بود بره با بچه ها بچه با محبتیه ولی پشت سرم گریه نمیکنه
ولی پسرم که دو سالشه عاشق اینه چپ و راست بغلش کنی فشارش بدی بوسش کنی خودشم همینکارهارو باهامون میکنه و کلا خیلی بیشتر میچسبه بهم و نباشم بیشتر بهونمو میگیره البته نه خیلی ولی یکمو بهونه میگیره
اینو میبینم حس میکنم یعنی اون کمتر دوستمون داره یا شخصیتش کلا اینجوریه؟