شاید عنوان جالب باشه براتون
بزارید تعریف کنم
پسر من نزدیک چهار سالشه، از دوسالگی، خیلی پرخاشگری میکرد... پرت میکرد میزد ، خیلی عصبانی بود، زیاد پرخاشگری میکرد....
منم خب گاهی از کوره در میرفتم داد میزدم یا رفتار ناگهانی از خودم بروز میدادم که پشیمون میشدم
بهش میگفتم حسین جان هروقت عصبانی شدی، نفس عمیق بکش!
خیلیییی بهش گفتم...ولی نمیتونست و نمیدونست کجاها! فقط از من شنیده بود ندیده بود کسی موقع عصبانیت نفس عمیق بکشه!!!!
چون خودم وقتی از دستش عصبانی میشدم داد میزدم!!
......
تلنگر جایی به من زده شد
ک وقتی سرش داد زدم، برگشت بهم گفت مامان تو نفس عمیق بلد نیستی!!
خداروشکر
افرین
اونجا بود که فهمیدم عیب کارم کجاست!
شروع کردم خودم رو اصلاح کردن
که وقتی عصبانی شدم جلوش نفس عمیق بکشم!!!
بعد ها هروقت جلوش این کارو میکردم به صورتم نگاه میکرد و لبخند میزد🙂🙂
گفتی نفس عمیق یاد پسرم افتادم اونم ۴ سالشه از من یاد گرفته صبحا پنجره هارو باز میکنه میگه مامان بزار هوای خوب بیاد
یا زیر دوش نفس میکشه میگه چه آرامشی
الهی قربونش برم
پسر من نزدیکه ۴ سالشه و الان مدتیه که این مشکل رو باهاش دارم عصبی و مرخاشگر شده داد می زنه و هر چیزی دم دستش باشه پرت می کنه یا منو باباشو می زنه در حالیکه جو خونمون متشنج نیست خیلی ناراحتیم و حریفش نمی شیم⛰
امروز تو پذیرایی بودم دیدم صدای بلند نفس عمیقش میاد🤗🤗
رفتم اتاقش بهش گفتم چی شده مامان؟؟
گفت داشتم درست آجرامو دریت میکردم ریخت اعصابم خورد شد
انگار دنیارو بهم دادن
فهمیدم
عیب کار از ماست
بچه اعمال مارو میبینه، نمیتونه نصیحت های مارو زیاد حلاجی کنه!
