بچه ها ما خونمون همبشه نسبتا آروم بود کلا خانواده آرومی بودیم بابام که خیلی آروم و مهربون بود هیچ وقت صداش تو خونه بالا نمیرفت و از گل نازکتر بهمون نمیگفت ولی مامانم سخت گیر تر بود و اگر نه میگفت دیگه حرفش یک کلام بود و البته ما هم خیلی حرف گوش کن بودیم برای همین بحث و دعوا نداشتیم هیچ وقت تو خونه بعد الان یه جورایی هممون حساسیم مثلا یه مدت یه همسایه بالاسرمون بود چند تا پسر داشتن دعواهای بد میکردن صدای دعوای اینا بلند میشد من و خواهرم تمام بدنمون از ترس میلرزید و دم گریه میشدیم یا بیرون یا سر کار دو نفر بحثشون بشه به منم مربوط نباشه من استرس شدید میگیرم و میترسم وقتی ازدواج کردم خانواده همسرم چهار تا پسرن بعد همیشه دور هم جمع میشدن با صدای بلند همشون حرف میزدن من استرس میگرفتم حس میکردم الان میخوان دعوا کنن خودشون میخندیدن میگفتن ما عادی داریم با هم حرف میزنیم یا بحث میکنیم الان خودم دو تا بچه دارم حس میکنم بزرگه مثل خودمه خیلی حساسه زود با یه لحن یکم تند یا یه صدای یکم بلند بهش برمیخوره یا گریه میفته دوست ندارم اینجوری باشه خصوصا که پسره
با خانواده شوهرتون بیشتر رفت و آمد کنین
از بچگی دعواش کن
ببرشون تو.خانواده شوهرت تا یکم دلدار بشن
مامانت سرتون داد نزده بود؟ معمولا اونایی ک خشونت میبینن مث شما میشن یه جورایی براشون تداعی میشه تو ناخودآگاهشون
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
