مامانا و خانومای گل سایت لطفا بیاین اینجا به همدردی و راهنماییتون نیاز دارم فوری :(
شاید خیلی حرفا تو دل ادم باشه که نتونه تو دنیای واقعی با ادمای واقعی زندگیش در میون بذاره از ترس قضاوت ها سو استفاده و مسخره شدن بعد از یکسال تصمیم دارم حرفامو با شما در میون بذارم بلکه حداقل ارومتر بشه دلم من قبل از ازدواجم زندگی پر از چالشی داشتم ولی بعد از ازدواجم زندگیم روند ثابتی تقریبا داشته شوهرم یه مرد نرماله ک شاید یه تایمایی اختلاف نظر داشته باشیم ولی همیشه حامیم بوده و خدا پنچ ساله یه دختر نازتر از گل هم بهم هدیه داده ولی حدودا یه ساله که دیگه زندگی برام لذتی نداره هیچی خوشحالم نمیکنه همش دوس دارم بخوابم و حوصله هیشکیو ندارم حتی دیگه کارای روزانه یا کاریی که عاشقشون بودم قبلا رو هم نمیتونم انچام بدم و انگار منو به تخت دوختن رفتارم با خانوادم خیلی سرد شده دیگه مثل قبل با دخملم بازی نمیکنم هرشب نشخوار فکری دارم برا همین مدام در حال شیرینی و شکلات خوردنم و توی این یه سال یه عالمه تپل شدم از خونه دوس دارم پامو بیرون بذارم حقیقتش میترسم دردل کنم با خانوادم چون مطمئنم میگن خوشی زده زیر دلت و یه جمله از حرفامم درک نمیکنن شما هم شده بی دلیل از همه چی خسته شده باشین چرا اینچوری شدم اخه؟؟؟؟؟؟
