سلام دوستان یک اختلال داریم به نام اختلال خودشیفتگی یعنی چی حالا؟ببیند اختلال خودشیفتگی خفیف معمولا ناشناخته میمونه و فرزندان این مادران افسرده و درمانده می شون. مادرها موجودی تصور می شود که بدون قید و شرط و با مهر فراوان، فرزندش را دوست داره و تمام توانش را برای سعادت فرزند صرف می کنه.
اما مادرانی که مبتلا به اختلالات روانی باشد، شرایط به این منوال نیستش فرزندی که مادر یا پدر خودشیفته داشته باشه همیشه در عذاب و رنجش هستش اما کسی او را به درستی نمی فهمه و درک نمیکنه. وجود نشانه هایی که الان خدمتتون عرض میکنم در مادر (یا پدر)، احتمالا علامت ابتلای او به خودشیفتگی اختلالی یا صفتی هستش
مورد اول مادر خودشیفته فقط وقتی با فرزندش رفتار خوبی دارن که فرزندشون مطابق میل خودش رفتار کنه محبت مادر خودشیفته به رفتار و عمل فرزندش بستگی دارد
مورد دوم رابطه مادر خودشیفته با فرزندش مبهم هستش یعنی به جای آن که مانند افراد بالغ رفتار کند و مراقب فرزندش باشه گاهی رفتارهای بچگانه ای داره و دخترش برای او نقش مادر را ایفا می کند این مادران برای ادامه زندگی به فرزندان خود وابسته هستند
مورد سوم مادر خودشیفته از فرزندش سوءاستفاده عاطفی می کنند مادرایی که خودشیفته هستند با انتقاد، نفرین و جلب ترحم فرزندانشان رو مجبور به اطاعت از خودشون می کنند
مورد چهارم مادر خودشیفته فقط تعریف و تمجید را می پذیرد و پاسخ هر انتقادی را کوبنده می دهد. ممکن هستش برای یک انتقاد ساده کینه به دل بگیرد
مورد پنجم مادر خودشیفته به فرزند خودش به دوستانش و روابط عاشقانه اش و موفقیت هاش حسادت می کنه فرزندان چنین مادری به جای دریافت محبت از مادرشون بدجنسی و حسادت می گیرند
شما همچین موقعیتی داشتین؟
