چرا بعضیا میگن بچه آوردن تصمیم شخصیه

بله ایشون کارمند بودن و بخاطر موقعیت شغلی که براشون پیش اومد خانواده رو رها کردن توی غربت و ایران برگشتن . 

اون استثنا بوده  ما خودمون تو دین داریم فقر که از یه پنجره داخل بشه ایمان از در می ره بیرون!!!  

بله فقر کفر میاره. اما آیا هرکی فقیره کافره؟ تمام فقرا اعصاب ندارن؟

و بعد تعریف شما از فقر به نظرم صفر و یکه.

مادرهایی اینجا هستن که تصور میکنن اگر نتونن برای بچه کنسول بازی بخرن، فقیرن.

خیلی از خانواده ها هم هستن که درآمد بسیار پایین دارن، شاید حتی پدر کارگره، ولی بسیار با شرافت و نجیبانه زندگی میکنن، تک فرزند هم نیستن و فرزندان هر کدوم رشته های عالی در دانشگاههای تاپ قبول شدن.

چند نفر از دوستان من که الان پزشکن ، از خانواده های متوسط و پایینتر با تعداد فرزندان بیشتر از سه تا هستن.

حتی موردی میشناسم که ۶ تا خواهر و برادرن و سه تاشون پزشک.

دوتاشونم مهندس.

الان هم موارد زیادی میشناسم که مادر در حال تحصیل ارشد یا دکتراست و بیشتر از سه فرزند داره.

اتفاقا بیا و تربیت و برخوردشون با فرزندان رو ببین....

بله این چیزی که شمامیگین مثل رویاس تربیت صحیح تمام افراد جامعه ولی حرفتون درسته تاحدممکنم بثماباید تلاش کنیم که بقیهرو راهنمایی کنیم یااونا مارو راهنماییکنن

مگه هرکی دکتر و مهندسه حتما ادم باشخصیت و با فرهنگی هم هس تحصیلات شعور نمیاره عزیز

من تک دخترم 

پدر مادر من با اینکه هر دو کارمند دولت بودن و وضع مالی متوسط که میتونستن سه چهارتا بچه رو هم تامین کنن

اما تحت تاثیر تبلیغات زیاد اون زمان بر فرزند کمتر و دو بچه کافیه و..

درسته من تو ناز و نعمت و رفاه بیشتری نسبت به هم سن و سالهام بزرگ شدم 

و حسابی پز یکی یدونه دختر بودنم رو به دخترهای فامیل و آشنا دادم 😅

و خدا رو شکر پدر مادر خوبی داشتم ،اما بعد ها خیلی جای خالی یک خواهر و همدم رو تو زندگیم احساس کردم و هنوزم که سی و هشت سالمه میکنم.

براهمین دوست داشتم ازدواج که کردم حداقل چهار تا بیارم 

دو دختر و دو پسر

که اونم نشد 😔

بیست و پنج ازدواج کردم . سی سالگی دخترم رو آوردم و چند سال بعدش پسرم رو.

خدا نگذره از هر کی که تبلیغ دو بچه کافیه رو زبانها انداخت .

و ازهرکی که مد کرد بچه دار شدن تو سن پایین بی کلاسیکه

و بچه بعد سی سال 😒 

خب می گفتن به توان مالی و فرهنگیتون و تربیتیتون نگاه کنین.

یعنی الان دخترشما هم درآینده دانشمند میشه؟

نه رویا نیست جامعه از من و شماها تشکیل شده دیگه...

خب حالا که اینا از اون با فرهنگا و با شعوراشن...

نیازی نیست دانشمند بشه

همین که خوب و شایسته تربیتش کنن

مهارتهای زندگی و مدیریت برخورد و بحران  یادش بدن و فرد مفیدی برا خودش و جامعه اش باشه ،کافیه

مگه چند درصد مردم کل دنیا دانشمندن ؟

از مرفه بگیر تا ...

اه دانشمند گفتی یاد خانم دکتر متابولیسم دخترم افتادم

تو مدرکش نوشته پروفسور ...

اما اخلاق و رفتار و برخورد با مراجع مثل ...😕

در بهترین برخورد خشک برخورد میکنه و آدم خوشحال میشه که این دفعه پاچه نگرفت.

بله. تا حدود زیادی به شرایط حکومتی وابسته است. هم لحاظ مدیریت اقتصادی هم فرهنگی.

اگر قراره جامعه ای انسانهای فرهیخته داشته باشه، هم حکومت، هم مردم باید تمام سعیشون رو بکنن.

بخث فقربود بحث تربیت نیست.مخاطب منم شما نبودی.

اینجا فضای عمومی هست عزیز 

یه دوست دارم مثل شما تک فرزنده.اتفاقا با اینکه خیلی چیزها رو نداشت ولی تلاش کرد و رشد کرد.خودش میگه مامانم همش گول تبلیغات فرزند کمتر زندگی بهتر رو خورد وگرنه همونطور که خدا روزب منو توی سخت ترین شرایطم رسوند،روزی خواهر یا برادرمم حتما میرسوند.حالا من موندم و پدر و مادرم.تمام عمر و زندگی و هدفشون منم.اگر ازدواج هم بکنم بار بیشتری باید تحمل کنم،چون فقط منو دارن.الآن هم خیلی بهم وابستن.میگه کاش یه خواهر داشتم حداقل مونسم بود واسه صحبت و پدر و مادرم یکم هم به اون فکر میکردن.نه اینکه تمام محوریت فکر و فشارها روی من باشه

مخاطبان عزیز این تاپیک رو نمیدونم.ولی یه مدت یه تحقیقی کردم روی کسانیکه میگن زندگی خرج داره و...به نتایج جالبی رسیدم:

تعیین رشته ی نامناسب،سالها درس خوندن و هزینه کردن در رشته ای که صرفا علاقه داشتن و برای آینده درست برنامه ریزی نکردن یا دهن پر کن بوده و دوست داشتن جلوی مردم کوچیک نشن یا رشته هایی خوندن که باوجود در آمد خوب ولی متقاضی زیاد داره و بازار کار به راحتی براش ایجاد نمیشه.متأسفانه الآن هم مدرک تحصیلی بالا یکی از ملاکهای اصلی ازدواجه و اگر مردی دیپلم داشته باشه ولی خوش اخلاق باشه و باغیرت و جنم کار داشته باشه،راحت دختر نمیدن!دور و برم کم نیستن دخترهایی که بخاطر همین مدرک خواستگارای خوب رو رد کردن و الآن که سن ازدواجشون گذشته میگن انگار معیارهامون درست نبود!

بعضی ها هم که باز میگن نداریم و...ولی میبینیم کلی لوازم آرایش بی اندازه دارن میخرن و استفاده میکنند.اونم نه برای شوهرشون و مهمونیهای زنونه،چند وقت بعد هم باید کلی هزینه برا درمان پوستشون بدن!

توی مردها هم کم خرج سیگار و قلیون نمیشه اونم هر روز.خب میشه پول سیگار رو خوراکی خرید یا چند تا بادکنک به ظاهر ساده و با خانواده شاد بود!

تازه بماند که بعد از چند سال باید خرج ریه ی داغون رو داد!خب آدم خرج بچش میکنه.

البته که میشه با همین درایتها هوای همسایه و دوست و فامیل پایین تر از خودمونم داشته باشیم.

خیلیها بخاطر درست تصمیم نگرفتن گاه دچار ورشکستگی شدن متأسفانه.فقیر زمانیه که با کمک مشورت راهکارهای علمی،فنی،شغلی وحتی معنوی رو رفته باشه ولی دستش خالیه که حتما نیاز به کمک داره و هر کس در حد خودش وظیفشه کمکشون کنه.

در کل به نظرم مشکل از فرهنگ و طرز تفکر اشتباه خودمونه!