این که غروب جمعه با تموم شدن ۱۳ ادغام شده یه فاجعست😭میخوام درد و دل کنم باهاتون 😣
عرضم به حضورتون که نیاز دارم یکی بهم دلداری بده برا همین میخوام سفره دلمو پهن کنم...نگید طولانیه و فلان...من امسال چند تا مسئله بزرگ دارم
اولی این که طاقتم تموم شده دلم میخواد برم خونه خودم منتها پول نداریم 💔 نمیدونم چند نفر تجربش کردن ولی چیز عجیبیه از یه طرف انقدر تحملت تموم شده که فقط میخوای بری از طرف دیگه میدونی بهشت در انتظارت نیست و ممکنه به مشکلاتی بخوری که اونا هم اضافه شن به دردات
دومی این که من امسال کنکور دارم(۱۹سالمه) رشتم هنریه ولی دلم نمیخواد دانشگاه رشته هنری بخونم بنا به دلایلی و خیلی ذهنمو درگیر کرده یه امید کوچیکی دارم که بتونم دانشگاه علمی کاربردی یه رشته ای که دوس دارم ثبت نام کنم :) با این که میدونم از کنکور هنر یا بقیه چیزی گیرم نمیاد خیلی ناراحتم که برای کنکور اماده نیستم 🤦
سومی تصمیم گرفتم زبانم رو تقویت کنم و یه رشته خوب بخونم تا در اینده به هدف بزرگ ترم برسم اما اگر واقعا بخوام برم دانشگاه و درس بخونم زبان هم یاد بگیرم دیگه وقتی نمیمونه بخوام حرفه ام رو ادامه بدم و توش حرفه ای شم که پول در بیارم از این بابت خیلی حسرت میخورم چون وقتی یازدهم تجربی بودم فهمیدم تو فازش نیستم و بهتره سراغ فن و حرفه برم تغیر رشته دادم به فتوگرافیک و یکسال عقب افتادم دوربین خریدم کلاس رفتم کلی هزینه کردم تازه داشتم یکم پول در میاوردم ازش که افتادم تو فاز زبان و دانشگاه 🤦
همه اینا یا هر چیز کوچیک و بزرگی باعث میشه بهم بریزم چون یه اخلاقی دارم شاید کاری نکنم و در ظاهر بیخیال باشم ولی از درون اظطراب نابودم میکنه و خیلی حساسم
خیلی لوسین اگر اینهمه بخونید و هیچی نگید 😢
