اندوه که از حد بگذرد
جایش را میدهد به یک بی اعتنایی مزمن!
دیگر مهم نیست.. بودن یا نبودن؛
دوست داشتن یا نـداشتن …
آنچه اهمیت دارد
کشداری رخوتناک از حسی است…
که دیگر تـو را به واکنش نمیکشاند!
در آن لحظه فقط در سکوت غـرق می شوی
و نگاه میکنی و نگاه و نـگــــــــــاه….
پس قلبت را سنگ کن
این جماعت عجیب بت پرستند...
