25 سالته هنوز جوني اين چه حرفه دنبال كار باش خودت و بقيه بچه ها با هم بريد و از پدر و مادرتون جدا شين
منبچگیم عالی بودامابعدفوت مامانم زندگیم تغییرکردازدست نامادریم یه روزآرامش نداریم الان هم بعدهفده سال زندگی داره طلاق میگیره
من وداداشام سعی کردیم به مشکلات اون اهمیت ندیم به زندگی خودمون برسیم خداروشکرالان هم خوشبختیم
سعی کن درس بخونی کارکنی دنبال زندگی خودت باشی انگارخانواده نداری
عزیزم داری زندگی مارو تعریف میکنی؟
۷ تا بچه بودیم توی اوووووووج فقر و جنگ و دعوای وحشتناااااک بزرگ شدیم ما دخترا زیر ۱۵ همگی برای فرار ازدواجای اشتباه کردیم پسرا هم یکیش فقط موافقه ولی اونم بازم عصبی و افسرده ست بقیه پسرام عصبی و پرخاشگر شدن ولی بازم وضعیتشون از ما دخترا بهتره ما دخترا بدبخت عاااالم شدیم
اولا اینکه تو فامیل همه ازدواج کردن دلیل بر ترشیدگی تو نیست
دوما قسط چی میدی؟
بالاخره ک قسطت تموم میشه
هر چی بابتش قسط میدی برات میمونه خوبه که
بعد هم ناراحت نباش قرار نیس همیشه اینجوری بمونی
فکر کن ب هر دری بزنی ک چه از لحاظ شغلی چ مالی پیشرفت کنی
هنوز فرصت داری
به هیچ عنوان مستقل نشو که بدتره اونوقت دیگه نمیتونی شوهر کنی یا اگه بکنی خیلی سخت گفتم فقط برو تاپیکای دخترگرانبها خیلی زندگیش شبیه شما بود و به نظر من حیلی ارزشمنده کسی که تو این محیط باشه بعد پیشرفت کنه به هر چی که بخواد برسه تا اونی که تو نازو نعمت و خانواده خوب بزرگ شده
همش میگید مستقل شو از اون خونه برو آخه مگه مستقل شدن به این سادگیه
وقتی تو شهر کوچیک باشی و حقوقت در حد ۷۰۰تومن که مقداریشم خرج کرایه و رفت و آمد میشه تا چندسال طول میکشه پولات جمع شه و مستقل شی
تازه اگه خانواده بزارن
و جامعه پر گرگ
اهههههه
