چند روز پیش دخترمو بردم دکتر از بس خسته بودم و اعصابم خورد بود ساعت 6 رسیدیم خونه وشوهرم فوری رفت سر کار بچه ها تا 10 بازی کردنو بعدش رفتیم تو اتاق بخوابیم از بس شیطنت میکردن بردمشون تو اتاق و در را قفل کردم ودیگه اصن حواسم نبود لامپ آشپزخونه را خاموش کنم خابم که برد تا اذان صب انگار بیهوش شده بودم اذان صب پاشدم و بعدش دیگه لامپو خاموش کردم فرداش انقد مادر شوهرم به شوهرم غر زده بود که دیشب لامپتون روشن بود نتونستیم بخوابیم از اون روز تا الان از غصه دارم دق میکنم سر همه چی آدم را زجر میدن
ب منم یاد بده من میام با مامانم درددل کنم عوض اینک سبک شم اون گنده ترش میکنه میگه شوهرتم فلانه بدتر دلم سیاه میشه
چجوری هرچی مادرشوهرم میگ برام مهم نباشه
دیشب بچمو شیر میدادم قربون صدقش میرفتم گف حرف نزن شیرش بده
والا من خود خودمم هرطوری کدوست دارم رفتار میکنم اصلابلد نیستم خوددار باشم
اسکول ترازمانیس تواین دنیااا...اومدیم خونه بررادرشوهرم نشستیم تاپولمون بده..خونش تازه ساخته کابینت بند کردیم..چک دادیم شوهرمم میره سرکاردوشیفته..
حالاخانوم هی میزنه توسرماآره طفلی بچم میره سرکارخودش خسته میکنه علوبل...😒نمیگه خب این کابینت بندی واسه خونه پسرخودش کردیم...واسه راحتی زنوبچش نمیره دوشیفت سرکار
اره دیگه
ولی من چون مادر ندارم جلوش بیشتر احساسمو بروز میدم و بعدش ناراحت میشم میگم چرا خودمو کوچیک کردم و ضعفا و ماراحتی و درد و دلمو گفتم
ولی تاپیکتو بدجور نوشتی ب زور فهمیدم اونجاش بده بعنی چی
