ازخیال نیامده....

فکر میکنم آدمی همه عمر در تلاش و در جدال است که به کسی برسد که حرفش را میفهمد،که لب باز نکرده ولی آن کسی تا انتهایِ کلامش را خوانده،کسی که اخمش را معنا میکند و برای لبخندش تفسیر مینویسد،کسی که دستهایش را از بر است و آغوشش را از بر است و زبانِ اعضایِ بدنش را از بر است و دلیل تند شدنِ ضربان قلبش را از بر است و چشمهایش را هم از بر.فکر میکنم آدمی قبل از رسیدنِ به آن نقطه یِ ملاقات با آن کس هرگز معنایِ واقعی زندگی را نمیفهمد و معنایِ واقعی شادی را نمیفهمد و معنایِ واقعی آرامش را هم.آدمی تنها در یک صورت بیهوده نزیسته که به همان نقطه ملاقات برسد،حتی اگر دیر باشد،دوست داشتن تنها اتفاقی است که بیات نمیشود،از دهان نمی افتد،حتی اگر دیر شده باشد،خیلی دیر...
به# وقت ۴مین روز بهمن❄