این ترسها تو یه چیزی ریشه داره من سر مرگ مامانم تا دو سال اینطوری شدم. و چون مثل شما مادرم بیشتر دلتنگ و نگران بچه م می شدم ده باری هم فک کردم سرطان دارم و مردنی ام😞 الان بهتر شدم وسواس ذهنیه سرتو با کار و بیرون رفتن و...گرم کن. بعدم بهت قول می دم هیچی نیست مرگ
ازینجا میریم یه جای دیگه
همونطور که از یه جای دیگه که یادمون نیست اومدیم اینجا
مادر منم همین حسو داره .
ولی عزیز دلم همین که این فکرو میکنی راجب بچه ات یعنی بهترین مامانی واسش ،و اون این شانسو داشته که بهترین مامان نصیبش بشه.این که بچت بدنیا اومده خواست خدا بوده و اون هواشو داره ،مطمئن باش که هواشو داره و فقط اونه که زمان مرگ رو مشخص میکنه، اون از قبل فکر همه چیز رو کرده و مطمئن باش اگه به بچتون هم سختی برسی بعدش یه آدم قوی و خوشبخت میشه .چون بعد از هر سختی و رنجی ،آسانی ایست
مسلما همه میترسن ولی یه چیزیه که واسه همه انسانها هست و کسی نمیتونه ازش فرار کنه. پس سعی میکنم تا جایی که میتونم انسان خوبی باشم.. و هرجور حساب میکنم خدا خیلی مهربونتر از ایناییه که تو همین دنیا صاحب قدرتن و دارن بما ظلم میکنن. پس قطعا اونجا باید جای بهتری باشه.
من ازمرگ نزدیکام میترسم نه خودم
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیست
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
