احسان افشاری

پلک بستی که تماشا به تمنا برسد

پلک بگشا که تمنا به تماشا برسد

چشم کنعان نگران است ؛ خدایا ! مگذار

بوی پیراهن یوسف به زلیخا برسد

سنگ با تیشه به تلقین و تمسخر می‌گفت :

منتظر باش که فرهاد به لیلا برسد !

ترسم این نیست که او با لب خندان برود

ترسم این است که او روز مبادا برسد

عقل می‌گفت که سهم من و تو دلتنگیست

عشق فرمود : نباید به مساوی برسد !

گفته بودم که تو را دوست ندارم دیگر ...

درد - آنجا که عمیق است - به حاشا برسد ...