تصمیم گرفتم

عزیزم اینکه فقط هم دوست ندارین مشکل بزرگی نیست ازیه روانشناس خوب کمک بگیرید شاید سخت باشه ولی به امتحانش میارزه خونه ی بدون مهر برای بچه ها اصلا خوب نیست درضمن ممکنه دراینده احساس قربانی شدن بهتون دست بده حتما برای زندگی بهتر تلاش کنید انشالله که روزبروز باهم بهتر بشید درمورد بچه اوردن  اول روابطتونو بهتر کنید بعدم برای بچه اوردن اقدام کنید شما که دارین این ازخود گذشتگیرو انجام میدین دوست داشتن وزندکی باعشق رو هم تمرین کنید خدا کمکتون میکنه انشالله

ببخشید ها اینجوری میگم ولی چون مسئله ی زندگییه یه بچه است مجبورم واضح حرف بزنم شاید تو آینده صبرت دیگه تموم شد یا مسکلت با شوهرت بزرگ شد اون وقت چی

اسی مگه تاکی میتونی حفظ ظاهرکنی بالاخره یه روزی کم میاری اگ زندگیت خوب نیس وته  دلت خوشحال نیستی جداشو لطفا نذاریه بچه دیگ بیادتوزندگی ک سرده وو به ثبات نرسیده

فقط میتونم بگم تصمیمت تو حلقم😂😂

ن بلاخره صبرت لبریز میشه

تصمیمت اشتباهه بچه بزرگ‌میشه دوران مدرسه داره کلی دوست پیدامیکنه .یکی دیگ رو نیار تو این زندگی

شوهرت چی؟ همکاری و همراهی میکنه تو رو با این تصمیمت؟ اگه همراهی کنی بهترین تصمیم رو برای دخترت گرفتی

شاسد همدیگرو دوست دارین ولی مغرورید بهم نمیگین شاید نیاز به به تلنگر دارید شاید بهم محبت کم میکنید نمیشه یکاری کنید که همو دوست داشته باشید ?شما که پدرو مادر خوبی هستین ورا نباید زنو شوهر خوبی باشین 

امیدوارم مشکلاتتون خیلی زود حل بشه خونتون پراز عشق بشه عزیزم

مشکلتون چیه؟  شوهرت اخلاقش چطوره؟  یکم از زندگیت و همسرت بگو ببینیم چی به چیه؟  

شاید همسرت نخواد باهات زندگی کنه،  شاید اون نتونه تحمل. کنه

اگر پدر مادر خوبی برای بچه هاتون هستین پس بخاطرش تلاش کنید مشکلات رو حل کنید اگر بخواین میشه، با همسرت صحبت کن و بگو دوست داری زندگیمونو سر و سامان بدیم یا نه؟

 وگرنه تصمیمتون اشتباهه... 

حالا مشکلتون چیه که قابل حل نیست؟

واقعا بهترین کاره، نمیشه که راحت جدا شد، بچه هم اگه محیط زندگی تون پر تنش و دعوا و کتک نیست بهتره پیش پدر و مادرش بزرگ بشه گرچه والدینش عاشق هم نیستن اما هر کدام ممکنه جداگانه عاشق فرزندشون باشن و بخاطرش زندگی کنن که حتی برای خودشونم بهتر از محیط بعد جدایی هست، چه خوبه که بچه این وسط روال عادی زندگی خودشو داشته باشه و در کنارش برادر یا خواهری داشته باشه 😍

به نظرم ی مشاوره برین حس میکنم ادم دل نازکی هستی. ولی اگه یکم همسرت بیشتر بهت توجه کنه میتونی ببخشی و فراموش کنی،  خودت به افکار منفی بال و پر نده نذار تو دلت لونه کنن، تو که اینهمه خانمی اینهمه از خود گذشتگی میکنی به خاطر دخترت، به خاطر همین دخترت ی بار دیگه واسه زندگیتون تلاش کن  شاید بشه دوباره ساختش، با همسرت صحبت کن برین مشاوره.

 از ته دل براتون دعا میکنم،  انشالله مشکلتون حل بشه