پارسال بهار دسته جمعی رفته بودیم زیارت
دل داده ام بر باد...بر هر چه باداباد
مجنون تر از لیلی...شیرین تر از فرهاد
ای عشق از آتش اصل و نسب داری
از تیره ی دودی...از دودمان باد
آب از تو طوفان شد...خاک از تو خاکستر
از بوی تو آتش...در جان باد افتاد
هر قصر بی شیرین...چون بیستون ویران
هر کوه بی فرهاد کاهی به دست به باد
هفتاد پشت ما از نسل غم بودند
ارث پدر مارا، اندوه مادر زاد
از خاک ما در باد بوی تو می آید
تنها تو می مانی...ما میرویم از یاد...قیصر جان امین پور😎
شب تاریک و گردابی چنین هایل،کجا دانند حال ماسبکباران ساحل ها..
آمدهام که سر نهم عشق تو را به سر برم
ور تو بگوییم که نی نی شکنم شکر برم
آمدهام چو عقل و جان از همه دیدهها نهان
تا سوی جان و دیدگان مشعله نظر برم
آمدهام که ره زنم بر سر گنج شه زنم
آمدهام که زر برم زر نبرم خبر برم
گر شکند دل مرا جان بدهم به دل شکن
گر ز سرم کله برد من ز میان کمر برم
اوست نشسته در نظر من به کجا نظر کنم
اوست گرفته شهر دل من به کجا سفر برم
آنک ز زخم تیر او کوه شکاف می کند
پیش گشادتیر او وای اگر سپر برم
گفتم آفتاب را گر ببری تو تاب خود
تاب تو را چو تب کند گفت بلی اگر برم
آنک ز تاب روی او نور صفا به دل کشد
و آنک ز جوی حسن او آب سوی جگر برم
در هوس خیال او همچو خیال گشتهام
وز سر رشک نام او نام رخ قمر برم
این غزلم جواب آن باده که داشت پیش من
گفت بخور نمیخوری پیش کسی دگر برم مولانای جان❤❤❤
این شعر رو میپرستم
سرلوحہ ی زندگیمہ
دیوانہ و دلبستہ ی اقبال خودت باش
سرگرم خودت عاشق احوال خودت باش
یک لحظہ نخور حسرت آن را کہ نداری
راضی بہ ھمین چند قلم مال خودت باش
دنبال کسی باش کہ دنبال تو باشد
اینگونہ اگر نیست بہ دنبال خودت باش
پروانہ قشنگ است است ولی بی غم و منت
منت نکش از غیر پر و بال خودت باش
صد سال اگر زندہ بمانی گذرانی
پس شاکر ھر لحظہ و ھر سال خودت باش
شب است،قایقم بشکست،دریاست طوفانی،،،زهر موجی ب گوشم میرسد بانگ پریشانیست....
آدمک آخر دنیاست بخند
آدمگ مرگ ھمینجاست بخند
دست خطی کہ تو را عاشق کرد
شوخی کاغذیہ ماست بخند
آدمک خر نشوی گریہ کنی
کل دنیا سراط است بخند
آن خدایی کہ بزرگش خواندی
بہ خدا مثل تو تنھاست بخند
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
