من الان ک یاد اونروزا میفتم بخودم میگم عجب دوران خوبی داشتیم با بچه ها تو خوابگاه
اما چون از خانواده دور بودیم برامون غم انگیز و سخت بود
واقعا راست میگن باید از هر لحظه زندگی لذت برد چون خیلی زود خاطره میشه و حتی سختترین لحظه ها هم ی وقتایی خاطرش بعدها برا آدم شیرینه
بیاین از خاطرات خوابگاهتون یا هر خاطره خوبی ک دارید بگید
ای ننه خوابگاهی نشدم که نشدم :((((((
خیلی زیاده
بخوام تعریف کنم یه کتابه
خوابگاهی نبودم
ولی دوران دانشگاه عشقققققق بود عشق
حیف تموم شد
تا
خیلی خوب بود یادش بخیر ، ما اینجوری بود که تو هر واحد سه تا اتاق بود بعد اشپزخونه و حال مشترک ، صبح ها جلو دسشویی صف بود یکی از هم اتاقی هام لعنتی خیلی طولانی میموند نمی‌دونم چکار می‌کرد ، یکی دیگه هم بود بعد ناهار تو همون حال کوچیک پیاده روی می‌کرد که غذاش هضم شه 😑
اینی که گفتی باید از هر لحظه زندگی لذت برد و موافقم ...👍چون عمر که داره میگذره...
یه روز از کلاس اومدم گفتم یه فیلم ببینم بخوابم.فیلم کشتار با اره برقی در تگزاسو دیدم که درمورد یه مردیه با اره برقی میکشه ادما رو و میخوره.خلاصه خوابیدم.بعد یهو با صدای وحشتناک اره برقی بیدار شدم.از تزس نمیتونستم تکون بخورم تنهام بودم.یواش یواش رفتم دم در.دیدم دارن تی وی نصب میکنن تو سالن.صدای درله😂😂😂
خلاصه ی سال خوابگاهی بودن
قابلمه های سوخته
غذاهای خام،شور،برنج له شده
و در نهایت سرهای قابلمه و قاشق چنگالها و صد البته خوراکیهایی ک هیچوقت پیدا نشدن
من الان یه شهر دیگ قبول شدم ولی بخاطر کرونا نتونستم برم
ولی بنظرم تجربه خیلی قشنگیه ک ادم یه مدت اینطوری زندگی کنه☺
بنام خدا
غیر حضوری ایم😭😭😭😭😢😒
