درود عزیزم
من زیاد نمیتونم بیام سایت
اگه تا الان باهاش رابطه خوبی نداشتی و مثل یه دوست باهاش برخورد نکردی بهتر شروع کنی
منم دخترم همین حدود سن داره و درکن میکنم که الان چقدر نگرانی
ولی بهتر با این مساله عادی برخورد کنی
خودتو اونقدر ناراحت و خشمگین نشون ندی که بچه ازت دور بشه حالا یا از ترس یا از روی لجبازی
به روش نیار که میدونی ولی نباید اجازه رفت و آمد تنهایی بهش بدی چون قبلا ایمنش نکردی
به بهانه های مختلف مثلا بابات خوشش نمیاد
تنها جایی بری زمونه بد شده و...
در کنار این مواظبت ها باید شروع کنی خودتو بهش نزدیک کنی با کارهای هیجان انگیزی که خودش دوست داره توی خونه و بیرون
مجبوری یکم مطابق سن دخترت رفتار کنی
توی خونه با هم فیلم ببینید وقت بیشتر براش بزار
و کم کم از آینده و برنامه زندگی درستی که باید داشته باشه براش بگو
از دوست پسر و این گونه روابط کامل براش شفاف سازی کن بهش بگو 90 درصد پسرا دنبال چی هستن
مرتب ازش تعریف کن و حرفای عاشقانه بهش بزنید هم شما و هم پدرش که گوشش پر بشه از این حرفا و براش تازگی نداشته باشه
از ارزش خودش بهش بگو و اینکه نباید اونو ارزون
از دست بده
من از دبستان با دخترم صحبت کردم و آیندشو
براش این گونه ترسیم کردم:::
دختر گلم تو با یه پسر فرقی نداری پس نباید به ازدواج و جنس مخالف به عنوان پل موفقیت و یه اصل زندگی فکر کنی چون پل موفقیت خودت هستی
تو در آینده یه خانم موفق با در آمد عالی هستی
که اون موقع بر اساس احترام و نیاز خودت میتونی روش زندگی خودت رو انتخاب کنی نه بر اساس تصمیم یه جنس مخالف به نام شوهر
برای من تجربه شده که هیچ چیز جز تربیت و فکر صحیح نمیتونه بچه ها رو ایمن نگه داره جای معنویات
چون تو جامعه ما همه چیز افراطی هست و بعد از مدتی ضربه خواهد زد به بچه
پس کار پدر و مادرها برای تربیت بچه متعادل سختره و با بی خیالی و رها کردن بچه درست نمیشه