بچم😢😢😢😢

روش های مامان-هل- دونه عالی اند.
توجه نکن.
و غذا رو در حجم کوچیک و خیلی کم براش بریز. ولی در دفعات. متوجه نشدم چند ساله شون هست کوچولوتون. ولی اگه می تونی مثل بازی توی آشپزی مشارکتش بده.
دو تا نخود بریز دم دستش پاک کنه. بعد ازش بگیر. ظهر بگو دستت درد نکنه. ریختم توی غذا. ببین. این نخودها رو تو پاک کردی.  بچه خوشحال میشه.
سوپ هم که کاری نداره. یه پیاله کوچولو هر روز براش بذار سر سفره. چون خوردن سوپ آسونه و سه سوته تموم میشه. غذا رو بکش- بشینید دور هم سر سفره. و حتما حتما حتما از عصبانیت، زیر چشمی نگاه کردن، پاییدن، توی تلفن راجع به اشتهاش حرف زدن؛ با مادر و خواهر و مهمونا راجع به غذا خوردنش حرف زدن،  زانوی غم بغل کردن؛ از همه اینا دوری کن.
مثل اینکه انگار مثلا یه آدم همسن خودت سر سفره س.
خیلی طبیعی اما شاد. بشین سر سفره.
بخورید.
نخورد - سفره رو جمع کن.
برید تا وعده بعدی
هیچ گونه- بازم میگم- هیچ گونه تنقلات بهیچ وجه دم دست نباشه تو خونه.
غذا خوردنتون روی نظم باشه- صبحانه و ناهار و شام.  سر تایم.
یه کم طول میکشه ولی بدنش میاد روی ریتم درست.
و ساعت بدنش تنظیم میشه.
مولتی ویتامین هم حتما بده تا اشتهاش باز بشه. بازی هم زیاد بکنید. بازی های حرکتی و بپر بپر-
الان کروناس. همه اسیر آپارتمان شدیم. اگه حوصله دارید  یه کم قدم بزنید تا هوا خوبه .
بذار با بازی و تحرک گشنه اش بشه-
امیدوارم حرفام به دردت بخوره. و بزرگ و سالم و قوی بشه. میوه ی دلت بشه ایشالا.
مامان مهربون... نگران نباش.