من چهار ماه ازدواج کردم ، شوهرم ادمخوبیه ، چشم و دل پاکه ، زحمتکشه. ولی بچه ست متولد هفتادو سه. خیلی بچس . هیچوقت حوصله ی حرف های منو نداشته، خودش هم میگه با من دردودل نکن با من از اینواون نگو ، هیچوقت نمیشه باهاش حرف زد، خیلی راحت میزنه تو ذوقم میگه چه لباس زشتی داری، من حتی حق ندارم گریه کنم شروع میکنه به دعوا و دادو فحش. حتی خانوادشم دلمو بشکونن نمیتونم بهش بگم. سر چیزای الکی دعوا راه میندازه و هربار هم میگه بخاطر مهریه اته که باهاتم و کی تو این گرونی زن میگیره و هرروز باید ریختتو ببینم و مهریه تو ببخش طلاقت بدمو ازت بدم میاد و این حرفا. میگ بخاطر مهریه باهاتم فقط وگرنه طلاقت داده بودم صدبار. شما باشید چکار میکنید؟ من خیلی دلم شکسته، از خودم بدماومده احساس میکنم اویزونه این زندگی ام.
ببین برای منم همین پیش اومده بود دقیقا!!😥من از یکی از پزشکای دکترساینا ویزیت انلاین گرفتم از خونه و خیلییییی خوب بود. بیا اینم لینکش ایشالا که مشکلت حل میشه
والا نمیدونم چی بگم یه مدت صب کن ببین اوضاع چجور میشه اگه برطرب نشد با بزرگترهات درمیون بزار اگه بازم درست نشد دیگه ادامه نده. البته بچه هم بیارین این بحث و دعواها رو از بین میبره