یکم لمسش کن سعی کن حسش کنی....
چی شد که اینطوری شد؟؟!
هنوزم مثل قبله؟؟!
پاک نرم مهربون.....
نه مثل اینکه نیست یکم لمسش کردم سفته خیلیی مثل سنگ میمونه......
مگه میشه؟؟ یکم تلاش کن باورم نمیشه هیچوقت اینجوری ندیده بودمش
میگه حالم خوبه پسم میزنه....
نوازشش کن سعی کن باهاش مهربون باشی....
بیشتر از هر کسی بهت نیاز داره....
آروم آروم بهش نزدیک شو
دردت چیه منکه میدونم یه چیزیت هست د آخه قربونت برم تو که اینطوری نبودی!!
اون همه ذوق اون همه شور چی شد پس؟؟
یه دیدار.....یه حس صمیمیت... یه از خودگذشتگی...یه جرقه.....و بالاخره اون حس لعنتی....من نخواستم این آدما شکستنم
اون همه خاطره ....
فکر کردم تموم شده همه چیز....
نه دل که بشکنه هیچوقت درست نمیشه هیچوقت فقط میتونه بمیره میتونه سرد بشه میتونه سنگ بشه یا میتونه تا همیشه درد بکشه ته تهشم هیچوقت مثل گذشته نمیشه هیچوقت....
چی شد که آدما اینقدر دو رو شدن؟؟
این همه پست شدن چطور به راحتی دل همو میشکنن؟؟؟
چطور در عرض چند روز همه چیزو فراموش میکنن!!؟
خواستم بگم تو همین لحظه شاید خیلیا حال منو داشته باشن بخدا بعضی از آدما دلشون خیلی صافه تا آخر عمرشون فراموش نمیکنن یه چیزایی رو این دردی که می پیچه تو کل وجود آدم بعد از شنیدن یه اسم بعد از شنیدن یه آهنگ رد شدن از یه محل....
حتی بعد از شنیدن هر کلمه حرفی.....
اون دل دیگه دل بشو نیست اعتمادش خورد میشه وقتی از عزیزترین کسش ضربه میخوره دنیا با این دلای صاف و پاک قشنگه بیاین جهان رو از اینی که هست زشت تر نکنیم:*(
