«شعر٩»

‍ از همان اول دنیا ،

ابرها چه می دانند

چند قطره باریده اند ؟!

خورشید مگر یادش مانده

چند بار طلوع کرده است ؟!

و دریا از کجا می داند

حساب موج هایش را ؟!

پاییز از کجا بداند ،

برگ های از دست داده اش را ؟!

جنگل از کجا بفهمد ،

تعداد سپیدارهای بلندش را ؟!

و مِه اصلا یادش می آید ،

چند بار بر آستان جنگل دمیده است ؟!

ماه از کجا بداند ،

چند بار مهمان شب بوده است ؟!

و من ...

چطور بگویم :

که چقدر دوستت دارم ؟!

همیـشه کـه زنـدگی بـه دلخواه مـا نیست ،

همیشـه همـه چی کـه خوب نیست

امـا تـه تـهش با یـه کلـمه دلـم آروم میشه : 

الله اکـبـــر . . . قطعا همینطوره 

واقعا بـهش اعتقاد دارم که :

« خـدا بـزرگ تر است،از همه انـدوه هـای مآ

بـزرگ تر از غـم ها ُ دل تـنگی هآیمـآن

بـزرگ تر از هرچه سختـی ُ نومـیـدی »

الله'اکبـــر# 👌💎💎💎💎

ماییم و مِی و مُطرِب و این کُنجِ خراب!
جان و دل و جام و جامه پر دردِ شراب
فارغ زِ امیدِ رحمت و بیمِ عذاب
آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب...

خیام#  

پاهایم رَمَقی ندارد وقتی دست هایم
خالی از توست ..

: من ارگ بم و خشت به خشتم متلاشی

تو نقش جهان ، هر وجبت ترمه و کاشی

این تاول و تب‌خال و دهان سوختگی‌ها

از آه زیاد است ، نــه از خوردن آشی

از تُنگ پریدیم به امید رهایـــی

ناکام تقلایی و بیهوده تلاشی

یک بار شده بر جگرم  زخـــم نکاری؟

یک بار شده روی لبم بغض نپاشی؟

هر بار دلم رفت و نگاهی بـه تو کردم

بر گونه‌ی سرخابی‌ات افتاد خراشی

از شوق هم‌آغوشی و از حسرت دیدار

بایست بمیریم چه باشی چـه نباشی

💎💎💎💎💎💎💎♣️

حامد_عسکری#  

به گمانم جای خالیِ آدم‌ها زنده‌اند!

جان دارند، نفس می‌کشند، فریاد می‌زنند، مجادله می‌کنند

و ادم را از پای در می‌آورند...

آدم‌ها حتی ردپا‍‍ی مخصوص به خودشان را دارند

چیزی منحصر به‌فرد مثل اثر انگشتانشان

که وقتی می‌روند با رد پای هیچکس دیگر پُر نمی‌شود...

حالا هرچه می‌خواهند بگویند کسی می‌آید که می‌تواند جای دیگری را پُر کند!

اصلا محال است جای کسی با دیگری پُر شود

خصوصا اگر آن جای، جای خالیِ #تُ باشه ...

هر کس که تو را شناخت جان را چه کند؛

فرزند و عیال و خانمان را چه کند...

دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی؛

دیوانه یِ تو هر دو جهان را چه کند...؟!

#خواجه-عبدالله-انصاری‍ 

انگار که یک "کوه" سفر کرده از این دشت!
این‌قدر که خالی شده بعدِ از "تو" جهانم...
فاضل-نظری#  

دلتنگی چهره هاي‌ متعددی دارد. 

دلتنگی گاهی شبیه قاتلی بالفطره و چیره دست، بی سر و صدا جانت را می‌گیرد

. گاهی در اتفاقی خوشایند خودش را پنهان میکند. گاهی خودش را شبیه کودکی میکند که دست از بهانه جویی بر نمی دارد.

دلتنگی را نمیشود نداشت. نمی‌توان نادیده اش گرفت.

دلتنگی می‌تواند روز به روز، هفته به هفته و سال به سال همراهت باشد

، کنارت باشد و دست از لحظه هایت بر ندارد.

دلتنگی می‌تواند سالگرد تولد کسی باشد، که تمامِ خاطره هایت را در آغوش گرفته و هرسال بزرگترت می‌کند.

دلتنگی میتواند یاد عزیز سفرکرده کنج قلبت باشد و هوایش گیجت کند 

دلتنگی می‌تواند همان یک دوستت دارمِ ساده باشد، که هیچگاه گفته نشد.

دلتنگی ، 

امان  از دلتنگی  ......😔🖤❤

نیستی و
فقط من دلتنگ  نمیشوم
خیالت عجیب
حال و هوای عصر را
برهم می زند
پرستو
هوس کوچ به سرش میزند
گلدان ِ کنار پنجره
خیال ِ شکوفه می کند
و
داغ ترین دوستت دارم ها
یک به یک از دهان
می افتد!...

بازآی و دلِ تنگِ مرا مونسِ جان باش
وین سوخته را محرمِ اسرار نهان باش
زان باده که در میکده یِ عشق فروشند؛
ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش...!

حافظ#  

میخواهم بگویم دوستت دارم

جمله‌ای که هیچوقت کهنه نمی‌شود

مانند زیباییِ لبخندت

مانند رنگ چشمانت

که هیچوقت از مد نمی‌افتد

میخواهم بگویم دوستت دارم

لحظه به لحظه

حافظه‌ام یاری نمی‌کند

نمی‌دانم چرا

نمی‌دانم از کِی

اما خیلی وقت است

این دوستت دارم ها

روی ذهنم انباشته شده

بعضی ها را هرچقدر هـم که بخواهی تمام نمی‌شوند
همش به آغوششان بدهکار می‌مانی
حضورشان گـرم است
سکوتشان خالی می‌کند دل ِآدم را
آرامش ِ صدایشان را کم می آوری !
هر دم هر لحظه کم می آوریشان
آخ که چقدر کم دارمت 💟💟💟💟

تلخ ترین شکل دلتنگی، دلتنگی واسه خودته. واسه کسی که بودی. آدم وقتی دلتنگ خودش میشه به گذشته پناه میبره، میره سراغ خاطرات، یادگاری‌ها و گاهی هم آدم‌ های گذشته..