ببخشید اگه زیاد نوشتم
خانم ها من 21 سالمه تا حالا هیچ خواستگاری به صورت رسمی نداشتم. همیشه خانواده م میگفتن ازدواج تو این سن و سال خیلی زوده واسه همین من هیچ وقت تو فاز ازدواج و این چیزها نبودم و همیشه تو فکر درس و دانشگاه بودم. ولی اطرافم میبینم دخترهای کوچیک تر از من یا هم سن من که از نظر سطح تحصیلات و خانواده گی و قیافه پایین تر هستن ازدواج های موفقی دارن و حتی برای بدست آوردن ی پسر خوب خیلی هم تلاش میکنن یعنی ازدواج هایی اطرافم دیدم که شاخ درآوردم اونم تو سن پایین. مامانم همیشه بهم میگه تو خیلی بچه ای رفتارهات خیلی بچه گونه ست و هنوز به بلوغ لازم برای ازدواج نرسیدی البته من از نظر ارتباطات اجتماعی زیاد قوی نیستم. اهل دوستی و رفت و آمد با آدم های درست حسابی نیستم و کلا از اون دخترهایی هستم که خیلی شناخته شده نیستم.تو جمع ها و مهمونی ها خیلی کم حرفم در حد سلام خداحافظ و اگر سوالی ازم بپرسن جواب میدم. اگر مهمونی داشته باشیم من اهل پذیرایی کردن و اینا نیستم و اصلا از پس اینجور کارها برنمیام. مثلا دختر خالم چهارسال کوچیک تر از من هست ولی تو هر مهمونی میره پذیرایی میکنه به میزبان کمک میکنه ولی من ی گوشه میشینم نه حرفی نه کاری. یا مثلا همین دخترخالم با همه همسایه هاشون دوست و رفیق شده ولی من اصلا همسایه هامون نمیبینم یا در حد ی سلام فقط همین. رفتارهام خوب نیست درسته؟؟؟ خیلی خجالتی ام. میگم شاید واسه همینه که تا حالا هیچ خواستگاری نداشتم چون رفتارهای بزرگونه هیچ وقت نداشتم. البته خانواده م هم من رو خیلی بچه و نازنازی بار آوردن انقدر که دیگه روم نمیشه مثل دخترهای بزرگ رفتار کنم