میاین دردودل دلمگرفته

کلا ادم جنگجوی هستم نمیفهمی ممگم عاشق خانواده یعنی چقدر دوسشون داره کشت خودشو و. هرکاری کنم بدم خسته شدم از انتقاداش

اصلا سراغی ازم نگرفت این چندرووز خیییلی سرد شدهو واقعا دنبال دل کندنم تا چی پیشبیاد

فقط بخاطر زندگیم خواستم برم ولی گفتم بیا با خانوادم خداحافظیکنیم من همه کسشونم نمیتونم یه دفعه بذارم بیام باپدرم درگیر شدن گفت بابات باهام قهره گفتم بیا اشتی کن تو گفتیهیچوقت نمیریخوزستان ولی من میام گفتمیخوای پا منو باز اونجا باز کنی گفتم منم نمیتونم دلشونو بشکنم گفت پس بمون پیششون

اصلا باهام راه نمیاد خودشو نمیبینه من نمیگم کاملم ولی دلم ارومه هرزه نیستم زن زندگیم راضی به جدا شدن نیستم ولی مخفیانه برم پدر مادرم زجر بکشن

حتی باپدرم به خاطرش دعوا کردم ولی اون نمیگه به خانوادشبه خاطرمن بالا چششون ابرو

خیییلی احساس کمبود توجه ازش دارم دلم بهشقرص نیست

تک و تنها برم اونجا وسطاونا با دیدیکه اخرییین گزینه شوهرممم بخاطر اونا بامن درگیر شه و همش بااونا باشه ولیمن هیییچ

دلم ارومه و همه میگن یه جا مرد. کوتاه بیاد یه جا زن شوهر من واقعااا کوتاه نمیاد

باهاش میرم خوزستانم تا خانوادش هستن شادو میگه میخنده تااونا میرن و میاد تو اتاق یا با گوشیشه یا زود میخواابه

مریم مردی دل نده بهت میفهمی و از دل ندادنشخیییلیدعوا باهم کردیم خوزستانه باهاشونه تهران همش یا با فکرشونه یا تو گوشی باهاشونه یا سرگرمی دیگه ای

انقدر دعوا کردیمو گدایی محبت سردم شدیم بهم

سری قبل دعوا کردیم و اومد دنبالم بابام گفت نرو بری برمیگردی و رفتم حتی دعواام کردم بخاطرش با بابام ولی هیییچی تشکر نکرد گفت از ترست اومدی

اینبار گذاشت رفت

من خط قرمزم بود خوزستان میدونمچقدر اذیتمیشم و. باااین که تهران میمونه زنش شدم ولی باز گفتم بیاخداحافظیکنیم نیومد

تو خودتو که ازت دور باشه بذار جا من سر زندگیتی دو هفته بعد زنگ بزنم پدر رفتم خوزستان یعنی انقدر بی کسم

بعد اگر شوهرم الان خوزستان دلش پیشمن بپد دل تنگم میشد میرفتم ولی به ارزوش رسید برا چی برم

هررروز زنگ نمیزنه بیا سختشه نه ارومی تو صداش میفهمم

کمبودی تو زندگیش نیست چرا باااین شوهر برم سخت تر شه زندگیم میدونم مشکلات ایندمو