چمدانت را
خیلی وقت ها پیش بسته بودی
امروز فقط رفتی ..!
دیگر دارم مطمئن می شوم
آلزایمر گرفته ام !
تو هیچ وقت دیر نمی رسیدی
من گم شده ام …
تو با قلب ویرانه من چه کردی ؟
ببین عشقِ دیوانه من چه کردی
در ابریشمِ عادت، آسوده بودم
تو با حالِ پروانه من چه کردی
در حالِ دوست داشتن تواَم
مثل پيچکِ بیدیوار...
دوستت داشتم
گویی هنوز هم دوستت میدارم
و این احساس مدتی پابرجاست
اما بگذار عشقم بیش از این تو را نیازارد
آرزویم این نیست که سبب درد و رنج تو باشم
دوستت داشتم و
با تو شناختم نومیدی را
رشک و شرم را، اگرچه بیهوده
در جستجوی عشقی لطیفتر و حقیقیتر از عشق من باش
چرا که خدا به تو بخشیده
فرصت دوباره عاشق شدن را.
تجدید نظر در رابطه هایمان
یا مهم تر از آن نگاه عمیق تر و مهربانانه تر به خود...
آدم های پیچیده، آدم های مغرور، آدم های خاص جذابند اما چرا ما باید پذیرای این پیچیدگی و غرور باشیم...؟!
احترام، آرامش و مهربانی حق ماست
حق هر جنبنده ای روی کره خاکی...
من فکر میکنم این کشش عجیب به سمت آدم هایی که دوستمان ندارند و ماندن در رابطه هایی که طرف مقابل با پیچیدگی ها و اختلالات شخصیتی اش آزارمان میدهد نه از خاص پسندی ما،
نه از دلبستگی بی حد به آن شخص که از ندیده گرفتن خودمان سرچشمه میگیرد
انگار گُلی باشیم که کویر را برای زیستن برمیگزیند با این حال که حق انتخاب رشد و نمو در دشتی زیبا را هم دارد...
پ.ن: لذت رابطه را با انتخاب غلط به دلپیچه ای احمقانه تبدیل نکنیم
همیشه در دل همدیگریم و دور از هم
چقدر خاطره داریم با مرور از هم
دو ریل در دو مسیر مخالفیم و بهم
نمی رسیم بجز لحظه ی عبور از هم
تو من ، تو من ، تو منی ، من تو ، من تو ، من تو شدم
اگر چه مرگ جدامان کند به زور از هم
نه ، تن نده پری من ! تو ورد ها بلدی
بخوان که پاره شود بند های تور از هم
نه ، مثل ریل نه ... فکر دوباره آمدنیم
شبیه عقربه ها لحظه ی عبور از هم
مهدی فرجی
دَردهایِ مـَــرا
اگَر بِخواهی هَم نِمیتوانی بِخوانـی
اینـــجا دَردهــــایِ مـَــرا
با خُودکارِ سِفیــد نِـوِشـــتِه اَند
بایــد روزِگارَت ســـــیاه باشـَد کِـه
همدرد من باشی
😢
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
2 ثانیه پیش
4 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
